چهل حدیث از امام جعفر صادق علیه السلام
چهل حدیث از امام جعفر صادق (علیه السلام)
حدیث اول :
من أحب لله و أبغض لله و أعطی لله فهو ممن كمل إیمانه .
امام جعفر صادق (ع) : هر كه برای خدا دوست دارد و برای خدا دشمن دارد و برای خدا عطاء كند ، از كسانی است كه ایمانش كامل است .
اصول كافی ، ج 3 ، ص 189
حدیث دوم :
ان المسلمین یلتقیان ، فافضلهما أشدهما حبا لصاحبه .
امام جعفر صادق (ع) : از دو مسلمان كه به هم برخورد می كند آن كه دیگری را بیشتر دوست دارد بهتر است .
اصول كافی ، ج 3 ، ص 193
حدیث سوم :
جعل الخیر كله فی بیت و جعل مفتاحه الزهد فی الدنیا .
امام جعفر صادق (ع) : همه خیر در خانه ای نهاده شده و كلیدش را زهد و بی رغبتی به دنیا قرار داده اند .
اصول كافی ، ج 3 ، ص 194
حدیث چهارم:
اذا أراد الله بعبد خیرا زهده فی الدنیا و فقهه فی الدین و بصره عیوبها و من أوتیهن فقد أوتی خیر الدنیا و الاخرة .
امام جعفر صادق (ع) : چون خدا خیر بنده ای را خواهد او را نسبت به دنیا بی رغبت و نسبت به دین دانشمند كند و به دنیا بینایش سازد و به هر كه این خصلتها داده شود خیر دنیا و آخرت داده شده .
اصول كافی ، ج 3 ، ص
چهل حدیث گوهربار از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم)
چهل حدیث گوهربار از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم)
1- ِ ثَلَاثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ فَهُوَ مُنَافِق : ْ إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ وَ إِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَ إِذَا اؤْتُمِنَ خَان
نشان منافق سه چيز است : 1 - سخن به دروغ بگويد . 2 - از وعده تخلف كند .3 - در امانت خيانت نمايد .
تحف العقول ص 316
2- لَا يَنَالُ شَفَاعَتِي مَنْ أَخَّرَ الصَّلَاةَ بَعْدَ وَقْتِهَا
کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهد رسید
محاسن ص 80
3- أبغض الحلال الي الله الطلاق .
منفورترين چيزهاي حلال در پيش خدا طلاق است .
نهج الفصاحه ص 157 ، ح 16
4- ِ خَيْرُ الْأَصْحَابِ مَنْ قَلَّ شِقَاقُهُ وَ كَثُرَ وِفَاقُه .
بهترین یاران کسی است که ناسازگاریش اندک باشد و سازگاریش بسیار
تنبیه الخواطر معروف به مجموعه ورام ج 2 ، ص 123
5- ابن آدم إذا أصبحت معافى في جسدك آمنا في سربك عندك قوت يومك فعلى الدّنيا العفاء
فرزند آدم وقتي تن تو سالم است و خاطرت آسوده است و قوت يك روز خويش راداري ، جهانگر مباش .
نهج الفصاحه ص 159 ، ح
چرا پیامبر ص به دین حضرت ابراهیم ع بودن نه حضرت عیسی ع؟
چرا پیامبر ص به دین حضرت ابراهیم ع بودن نه حضرت عیسی ع؟
پیامبر(ص) قبل معرفی اسلام و شروع اسلام، به دین حضرت ابراهیم(ع) بودن؟ اگه آره، پس دین آورده شده از طرف حضرت عیسی(ع) که پیامبریشون قبل حضرت محمد(ص) بوده چی میشه؟یعنی ایشون مسحیت رو قبول نداشتن؟ با در نظر گرفتن اینکه حضرت عیسی(ع) پیامبری بودن که بعد حضرت ابراهیم اومدن و البته نمیدونم درسته یانه، ولی دین جدیدتر و مدرن تری نسبت به حضرت ابراهیم(ع) داشتن. از طرفی دین حضرت ابراهیم(ع) فقط یکتاپرستی محض بوده؟ یعنی به راه و روش پیامبران پیشین بودن یا نه؟ یعنی مثلا من خداپرستم و پیامبرم محمد(ص) یا یه نفر مسیحیه و پیامبرش عیسی(ع). و اینکه چرا اصلا خداوند دین حضرت ابراهیم(ع) رو اسوه و الگو قرار دادن؟ چون ایشون به مقام امامت نائل شدند
?پاسخگو: #استاد_گلایری تردیدی نیست راه همهی پیامبران یکی بوده و هدف واحد و آن هم دعوت مردم به توحید و باروری باورشان به معاد بود. از این رو تفاوتی بین انبیا نیست لانفرق بین احد من رسل لذا ما به عنوان یک اعتقاد مسلم تمام پیامبران پیشین را قبول داشته، رسول خدا نیز همینگونه بودند. 2️⃣لذا پیامبر اسلام مسیری جز مسیر انبیاء سلف را در پی نداشتند. 3️⃣ اما گرایش پیامبر به کدام دین مسیحیت و یهود باشد؟ آن دینی که در زمان رسول خدا بود دین تحریف شده بود نه آن دین وحیانی که عیسی و موسی علی نبینا و آله و علیهماالسلام آورده بودند پس اساسا تدین به آن ادیان استحاله داشت. 4️⃣ دین حنیف دینی بود که نسل به نسل رسول خدا به بنی هاشم رسیده بود. چنانکه ابوطالب و پدرش عبدالمطلب را حنفی و پیرو دین حنیف و موحد مینامند. 5️⃣ویژگی دین حضرت ابراهیم عدم انحرافش بود و اینکه توحیدی بودنش هرگز مخدوش نشد. ثُمَ اُوحَینا اِلَیکَ اَنِ اتَّبَع مِلَةَ اِبْراهیمَ حَنِیفاً وَ ما کانَ مِنَ المُشرِکینَ» بر همین اساس یهودیان برای افتحار میگفتند ابراهیم یهودی بود و مسیحیان میگفتند مسیحی اما خدا فرمود: «ما کانَ إِبْراهیمُ یَهُودِیًّا وَ لا نَصْرانِیًّا وَ لکِنْ کانَ حَنیفاً مُسْلِماً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکینَ. در عدم انحراف این دین آمده: «قُلْ اِنَّنی هَدانی رَبّی اِلی صِراطٍ مُستَقیمٍ دیناً قیماً مِلَةَ اِبراهیمَ حنیفاً وَ ما کانَ مِن المُشرِکین. از این جهت است که پیامبر را پیرو دین حنیف میگویند یعنی پیرو همان دین توحیدی که منحرف نشد.
مزایا و عیب های نسل جوان شناخته شود
با وای وای کردن و مذمت کردن، نمیتوان نسل جوان را اصلاح کرد
نسل جوان ما مزایایی دارد و عیبهایی. زیرا این نسل یک نوع ادراکات و احساساتی دارد که در گذشته نبود و از این جهت باید به او حق داد. در عین حال یک انحرافات فکری و اخلاقی دارد و باید آنها را چاره کرد. چاره کردن این انحرافات بدون در نظر گرفتن مزایا یعنی ادراکات و احساسات و آرمانهای عالی که دارد و بدون احترام گذاشتن به این ادراکات و احساسات میسر نیست. باید به این جهات احترام گذاشت. رودربایستی ندارد؛ در نسل گذشته فکرها این اندازه باز نبود، این احساسات با این آرمانهای عالی نبود. باید به این آرمانها احترام گذاشت. اسلام به این امور احترام گذاشته است. اگر ما بخواهیم به این امور بیاعتنا باشیم محال است که بتوانیم جلو انحرافهای فکری و اخلاقی نسل آینده را بگیریم. روشی که فعلا ما در مقابل این نسل پیش گرفتهایم که روش دهانکجی و انتقاد صِرف و مذمّت است و دائماً فریاد ما بلند است که سینما این طور، تئاتر این طور، و دائماً وای وای میکنیم درست نیست. باید فکر اساسی برای این انحرافها کرد. فکر اساسی به این است که اول ما درد این نسل را بشناسیم، درد عقلی و فکری، دردی که نشانه بیداری است، یعنی آن چیزی را که احساس میکند و نسل گذشته احساس نمیکرد. استاد مطهری، ده گفتار، ص۲۱۹ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری
در وادی یابس چه گذشت
در وادی يابس چه گذشت؟
ابوبصير می گويد: از امام صادق (ع) در مورد سوره والعاديات پرسيدم، امام (ع) فرمود: اين سوره در ماجرای وادی يابس (بيابان خشك) نازل شده است. پرسيدم: قضيه وادی يابس از چه قرار بود. امام صادق عليه السلام فرمود: در بيابان يابس دوازده هزار نفر سواره نظام بودند، با هم عهد و پيمان محكم بستند كه تا آخرين لحظه، دست به دست هم دهند و حضرت محمد صلی الله عليه و آله و علی عليه السلام را بكشند. جبرئيل جريان را به رسول خدا صلی الله عليه و آله اطلاع داد. حضرت رسول صلی الله عليه و آله نخست ابوبكر و سپس عمر را با سپاهی چهار هزار نفری به سوی ايشان فرستاد كه البته بی نتيجه بازگشتند. پيامبر صلی الله عليه و آله در مرحله آخر علی عليه السلام را با چهار هزار نفر از مهاجر و انصار به سوی وادی يابس رهسپار نمود. حضرت علی عليه السلام با سپاه خود به طرف بيابان خشك حركت كردند. به دشمن خبر رسيد كه سپاه اسلام به فرماندهی علی عليه السلام روانه ميدان شده اند. دويست نفر از مردان مسلح دشمن به ميدان آمدند. علی عليه السلام با جمعی از اصحاب به سوی آنان رفتند. هنگامی كه در مقابل ايشان قرار گرفتند. از سپاه اسلام پرسيده شد كه شما كيستيد و از كجا آمده ايد و چه تصميمی داريد؟ علی عليه السلام در پاسخ فرمود: من علی بن ابیطالب پسر عموی رسول خدا، برادر او و فرستاده او هستم، شما را به شهادت يكتايی خدا و بندگی و رسالت محمد صلی الله عليه و آله دعوت می كنم. اگر ايمان بياوريد، در نفع و ضرر شريك مسلمانان هستيد. ايشان گفتند: سخن تو را شنيديم، آماده جنگ باش و بدان كه ما، تو و اصحاب تو را خواهيم كشت! وعده ما صبح فردا. علی عليه السلام فرمود: وای بر شما! مرا به بسياری جمعيت خود تهديد می كنيد؟ بدانيد كه ما از خدا و فرشتگان و مسلمانان بر ضد شما كمك می جوييم:?ولا حول و لا قوة الا بالله العلي العظيم? دشمن به پايگاههای خود بازگشت و سنگر گرفت. علی عليه السلام نيز همراه اصحاب به پايگاه خود رفته و آماده نبرد شدند. شب هنگام، علی عليه السلام فرمان داد مسلمانان مركب های خود را آماده كنند و افسار و زين و جهاز شتران را مهيا نمايند و در حال آماده باش كامل برای حمله صبحگاهی باشند. وقتی كه سپيده سحر نمايان گشت، علی عليه السلام با اصحاب نماز خواندند و به سوی دشمن حمله بردند. دشمن آن چنان غافلگير شد كه تا هنگام درگيری نمی فهميد مسلمين از كجا بر آنان هجوم آورده اند. حمله چنان تند و سريع بود، قبل از رسيدن باقی سپاه اسلام، اغلب آنان به هلاكت رسيدند. در نتيجه، زنان و كودكانشان اسير شدند و اموالشان به دست مسلمين افتاد.جبرئيل امين، پيروزی علی عليه السلام و سپاه اسلام را به پيامبر صلی الله عليه و آله خبر دادند. آن حضرت بر منبر رفتند و پس از حمد و ثنای الهی، مسلمانان را از فتح مسلمين باخبر نموده و فرمودند كه تنها دو نفر از مسلمين به شهادت رسيده اند! پيامبر صلی الله عليه و آله و همه مسلمين از مدينه بيرون آمده و به استقبال علی عليه السلام شتافتند و در يك فرسخی مدينه، سپاه علی عليه السلام را خوش آمد گفتند. حضرت علی عليه السلام هنگامی كه پيامبر را ديدند از مركب پياده شده، پيامبر صلی الله عليه و آله نيز از مركب پياده شدند و ميان دو چشم (پيشانی) علی عليه السلام را بوسيدند. مسلمانان نيز مانند پيامبر صلی الله عليه و آله، از علی عليه السلام قدردانی می كردند و كثرت غنايم جنگی و اسيران و اموال دشمن كه به دست مسلمين افتاده بود را از نظر می گذراندند. در اين حال، جبرئيل امين نازل شد و به ميمنت اين پيروزی سوره (عاديات) به رسول اكرم صلی الله عليه و آله وحی شد: والعاديات ضبحا، فالموريات قدحا، فالمغيرات صحبا، فأثرن نفعا فوسطن به جمعا…? سوگند به اسبان دونده كه نفس زنان (به سوی ميدان جهاد) پيش رفتند. و سوگند به آنها (كه بر اثر برخورد سم هايشان به سنگ های بيابان) جرقه های آتش افروختند و با دميدن صبح بر دشمن يورش بردند. و گرد و غبار به هر سو پراكنده كردند، ناگهان در ميان دشمن ظاهر شدند و…✨ اشك شوق از چشمان پيامبر صلی الله عليه و آله سرازير گشت، و در اينجا بود كه آن سخن معروف را به علی عليه السلام فرمود:(اگر نمی ترسيدم كه گروهی از امتم، مطلبی را كه مسيحيان درباره حضرت مسيح عليه السلام گفته اند، درباره تو بگويند، در حق تو سخنی می گفتم كه از هر كجا عبور كنی خاك زير پای تو را برای تبرك برگيرند!) ? بحار، ج 21، ص 72
پیامبر رحمت
بحضرت در کودکی به دو نام احمد و محمد خوانده می شد نام¬احمد را مادر بزرگوارشان آمنه بر او نهاد و محمد را عبدالمطلب برای او انتخاب کرد (انسان العیون فی سیره الامین و المامون ۱/۱۰-۹۳) اما پس از عبدالمطلب عموی بزرگوارشان حضرت ابوطالب تا سن ۴ سالگی رسول الله اعظم، سرپرستی و همراهی او را با عشق فراوان بر عهده داشت. پیامبر اکرم تنها سه روز از مادر گرامی خود شیر نوشید و باقی ایام رضاع را از دو دایه ی خود به نامهای ثوبیه کنیز ابولهب – که چهار ماه او را شیر داد همو عموی پیامبر حمزه را نیز شیر داده بود- (بحارالانوار ۱۵/۲۸۴- مناقب ابن شهر آشوب ۱/۱۱۹) و پس از آن حلیمه¬ی سعدیه دختر ابی ذؤیب از قبیله¬ی سعدبن بکر بن هوازن سعادت شیردهی او را داشت. بنابر ظاهر نقل ها دایه ها از پذیرش طفل یتیم امتناع می کردند زیرا آنها می خواستند تا از پدران طفل پولی بستانند اما حلیمه اگرچه در ابتدا امتناع می کرد اما وقتی طفلی مجبور شد که محمد را بپذیرد ولی پس از آنکه قصد شیردهی رسول ا… را نمود خداوند او و همسرش را مورد عنایت ویژه ی خود قرار داد. (سیره ابن هشام ۱/۱۶۳-۱۶۲) #زین_العابدین_گلایری_بابلکناری
شاید روزی برای ما اتفاق بیافتد
اگر جبران نکنیم ..
آثار این زلزله از بین نمیرود؛ تا وقتی که خانهها ساخته بشود. مردم ما دست بهدست هم بدهند و به ساختنِ این خانهها کمک کنند. اینجا مردمان خوبی هستند که بعضی از خانههایشان را ده سال طول کشیده تا ساختهاند اما خانۀ خود را در یک شب از دست دادهاند. ◾️اگر ما جبران نکنیم، این مصائب برای خودِ ما هم هست، ولی اگر همۀ ما مردم ایران، دست بهدست هم بدهیم و این خانهها را بهسرعت در این منطقۀ سرد بسازیم، آنوقت هست که میتوانیم ایمان و جوانمردی و اخلاقمان را به اثبات برسانیم. ۹۶.۹.۳ - مناطق زلزلهزده کرمانشاه @Panahian_ir
شاکر باش و زیاده طلب مکن
يَعْجِزُ عَنْ شُكْرِ مَا أُوتِيَ وَ يَبْتَغِى الزِّيَادَةَ فِيمَا بَقِيَ
ازشکر آنچه به او داده شد عاجز است واز آنچه باقی مانده زیاده طلب است کسی که در مسیر الهی حرکت نکند آنچه از نعمت به وی ارزانی شود را قدردانی نمی کند و شکر الهی بجا نمی آوردیعنی آنرا در آنچه لازم است مصرف نمیکند وازطرف دیگر طمع دارد که بیشتر از آنچه دارد بدست آورد وبخاطر طمع هرچه هست را برای خودش میخواهدلذا حضرت نهی میکند و می فرمایداز آنان نباشید که از آنچه به او رسيد شكرگزار نيست و از آنچه مانده ، زياده طلب است. چنین انسانی بخاطر طمع از شکر گزاری بی بهر ه است در حالی که اگر بدنبال افزون شدن نعمت است باید شکر گزار حق باشد نه آنکه تمام تلاش خویش را برای بدست آنچه دیگران دارند بکار گیرد چون قرآن کریم میفرماید اگر شکر گزار باشید نعمت شما را فزونی میبخشیم لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّکُمْ (ابراهیم7) پس کسی که شکرگزار نیست و به آنچه دارد قانع نیست حریص است و چنین فردی نه تنها در دنیا به بن بست میخورد بلکه در آخرت نیز دچار خسران خواهد شد @aligelayri
اهمیت نهم ربیع الاول آغاز امامتِ امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف
آغاز امامتِ امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف چه اهمیتی دارد و چرا باید این روز را جشن گرفت؟
حجت الاسلام والمسلمین مجتبی کلباسی (مدیر مرکز تخصصی مهدویت): همة انبیا و ائمه یک روزی، روز شروع و آغاز کارشان بود که به امر الهی اقدام به دعوت به سوی پروردگار کرده اند. ولی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، امام حی و زندة ما هستند و آخرین وصی و حجتِ الهی؛ بنابراین آغاز امامتشان یک تمایزی با آغاز ولایت دیگر اولیای الهی دارد، و ما با بزرگداشت این روز، توجه و وظیفة خودمان را نسبت به امر امامت آن حضرت ابراز می کنیم.
حجت الاسلام جواد محدثی (نویسنده، پژوهشگر): به همان دلیلی که باید «غدیر خم» را جشن گرفت و اهتمام ورزید و جایگاه امامت و رهبری امام معصوم را ارج نهاد، آغاز امامت هر امام نیز، شایستة تکریم است، ولی نسبت به ائمة دیگر چنین رسمی نبوده و معمولاً روز وفات یا شهادت هر امام، آغازِ امامتِ امام بعدی هم هست و در یک فرصت، هم داغ شهادت امام است، هم سرور برای امامتِ جانشین او؛ لیکن دربارة حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف این مسئله اهمیت خاصی پیدا می کند، چون آن امام، هم اکنون زنده است و دوران ما، دوران امامت اوست و آن حضرت، «امام عصر» ما است و برای این که دل ها و ذهن ها توجه بیشتری به آن حضرت پیدا کند و مسئلة امامت در عصر غیبت از یادها نرود و شوق انتظار در دل ها برافروخته تر شود، سالروز آغاز امامت آن حجت الهی را یاد می کنیم و جشن می گیریم؛ به خصوص با توجه به شرایط حاضر در جهان معاصر که نسبت به وجود آن حضرت، از سوی دشمنان اهل بیت، تشکیک می شود و «مهدی باوری» را زیر سؤال می برند، گرامیداشت این روز، تلاش برای ریشه دارتر کردن این باور اسلامی و شیعی در دل های اهل ایمان و منتظران ظهور آن حضرت است.
حجت الاسلام علی صدوقی (استاد و مشاور اخلاق و تربیت مهدوی): مهمترین و محوری ترین بحث نهم ربیع، آغاز ولایت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است. اگر بتوانیم از نهم تا هفدهم ربیع الاول را که تولد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است، به عنوان دهة امامت و رسالت نامگذاری کنیم، کاری بسیار مهمی کرده ایم؛ در این صورت بهتر می توانیم از فرصت ایجاد شده بهره ببریم. بدانیم که در این روز مأموریت اصلی، سه چیز است؛ اول، باید شناخت و معرفت به امام را در جامعه بیشتر کنیم، دوم، انس به آن حضرت را در جامعه افزایش دهیم؛ سوم این که وظایف و تکالیف مردم را در عصر غیبت بیان کنیم.
حجت الاسلام محمد رضا فؤادیان (معاون پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف ): دربارۀ آغاز امامت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، جشن باشکوه و ویژه می گیریم، اما باید مراقب باشیم که مرتکب اعمال خلاف شرع نشویم چرا که علمای ما اصرار دارند که به مقدسات دیگر مذاهب توهین نشود و سیرة اهل بیت علیهم السلام هم این گونه نبوده است که مجالسِ توهین آمیز برگزار شود. الآن هم در شبکه های ماهواره ای، گوشه هایی از برخی مراسمات غلط را برای مسلمانانِ جهان پخش می کنند و می گویند شیعیان چنین حرف هایی را دربارۀ صحابه می زنند؛ بنابراین برای برگزاری این گونه جشن ها باید یک تجدید نظر و تدبیر خاصی انجام شود. شادی در دین جایگاه مهمی دارد، ولی امروزه تندروی هایی در این باره صورت می گیرد که قطعاً اهل بیت علیهم السلام از آن راضی نیستند.
حجت الاسلام رحیم کارگر (عضو پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی): نهم ربیع الاول آغاز امامت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و نویدبخش حکومت عدل جهانی موعود و بشارت دهندة جامعة زیبای معنوی است. آرمان شهر الهی که در همة ادیان گفته شده است و همة مکاتب دربارة آن صحبت کرده اند، با تولد و به امامت رسیدن امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف وارد فاز عملیاتی شده است. غیبت آن حضرت به معنای انقطاع و دور دست بودن این جامعه نیست؛ بلکه به این معنا است که بشر باید خود را آماده کند. به همین سبب، این روز را باید بسیار بزرگ بدانیم. این روز، روز شکرانة ولایت و نعمت بزرگ الهی است. بنابراین جا دارد در مساجد و محافل و نشست ها، برنامة شکرگزاری داشته باشیم؛ حتی در مسیحیت هم یک روز شکرگزاری هست. چه خوب است که روز شکرگزاری ما روز آغاز امامت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف باشد.
حجت الاسلام محمدرضا نصوری (کارشناس مباحث مهدویت و فرقه های انحرافی): این روز را برخی به نام عید الله اکبر، غدیر دوم بیان کردند. در غدیر با حضرت علی علیه السلام بیعت کردند. این روز هم ما با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بیعت می کنیم؛ در این روز به نوعی اظهار علاقه خود را نسبت به امام زمانِ خودمان داشته باشیم. آغاز امامت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف را برای این جشن می گیریم که ایشان تنها امامی است که زنده بوده و الآن غایب است و ما با برگزاری مجالس جشن و شادی در هر سال با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تجدید بیعت می کنیم؛ یعنی به نوعی می خواهیم این نگاه را داشته باشیم که در دوران عدم ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و دوران غیبت کبری، امام، حاضر و ناظر بر برنامه ها و کارهای ماست.
حجت الاسلام مهدی یوسفیان (کارشناس و استاد مباحث مهدویت): برای حرکت در مسیر دین هم انسان باید متناسب با زمان خودش دین را کامل تر بشناسد و هم نیاز دارد به اینکه کسی او را راهنمایی و راهبری و دستگیری کند. امامت ادامة رسالت پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و سلم و امام جانشین او کسی است که راهبری و راهنمایی انسان را به عهده دارد و انسان را دستگیری می کند، بنابراین ما چون در زمان امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف هستیم، ایشان کسی است که راهنمایی ما را به عهده گرفته و واضح است که ما باید نسبت به ایشان توجه خاصی داشته باشیم و روز ولادت و روز آغاز امامتشان را، که سرپرستی ما را به عهده گرفته اند، گرامی بداریم. علاوه بر آن، امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف یک ویژگی دیگر دارند که سایر حجت های الهی نداشته اند و آن اینکه این بزرگوار تحقق بخش آرمان های الهی و ثمرة تلاش حجت های آسمانی هستند و جهان را از آلودگی ها پاک می کند. طبیعتاً آغاز امامت ایشان یک لذت و سروری دارد که باید به صورت ویژه جشن گرفته شود.
حجت الاسلام محمد یوسفیان (کارشناس مباحث مهدویت): با آغاز امامت ایشان، علاوه بر اینکه زمین از حجت خدا خالی نخواهد بود، اهل زمین هم در امانِ حجت خدا باقی می مانند؛ همچنین استمرار دوری از مرگ جاهلی (من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة الجاهلیة) و پایان فصل بهره مندی مستقیم از امام ظاهر و آغاز بهره مندی و انتقاع از امام غایب است و با آغاز امامت امام غایب، می توانیم اعلام کنیم بعد از هزار سال، همچنان امام زمان داریم. آیا استمرار امامت و شناخت اینکه با او بودن حیات دل است، شادی ندارد؟
حجت الاسلام سید جعفر موسوی نسب (کارشناس مباحث مهدویت و نویسندة کتاب غدیر دوم): ما در دوران غیبت کبرای امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف هستیم. طبق حدیث پیامبر که فرمودند: «هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است». همه باید امام زمان خود را بشناسند. در این دوران شناختن حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف از اهم واجبات برای ما است که همة زندگی ما (اجتماع، اقتصاد و همة مباحث حول محور مهدویت) زیر مجموعة ولایت است. ما باید با برگزاری مراسم جشن و اجتماعات بزرگ به تبیین جایگاه امام در هستی و شناخت آن حضرت بپردازیم.
سایت حوزه نت