بحضرت در کودکی به دو نام احمد و محمد خوانده می شد نام¬احمد را مادر بزرگوارشان آمنه بر او نهاد و محمد را عبدالمطلب برای او انتخاب کرد (انسان العیون فی سیره الامین و المامون ۱/۱۰-۹۳) اما پس از عبدالمطلب عموی بزرگوارشان حضرت ابوطالب تا سن ۴ سالگی رسول الله اعظم، سرپرستی و همراهی او را با عشق فراوان بر عهده داشت. پیامبر اکرم تنها سه روز از مادر گرامی خود شیر نوشید و باقی ایام رضاع را از دو دایه ی خود به نامهای ثوبیه کنیز ابولهب – که چهار ماه او را شیر داد همو عموی پیامبر حمزه را نیز شیر داده بود- (بحارالانوار ۱۵/۲۸۴- مناقب ابن شهر آشوب ۱/۱۱۹) و پس از آن حلیمه¬ی سعدیه دختر ابی ذؤیب از قبیله¬ی سعدبن بکر بن هوازن سعادت شیردهی او را داشت. بنابر ظاهر نقل ها دایه ها از پذیرش طفل یتیم امتناع می کردند زیرا آنها می خواستند تا از پدران طفل پولی بستانند اما حلیمه اگرچه در ابتدا امتناع می کرد اما وقتی طفلی مجبور شد که محمد را بپذیرد ولی پس از آنکه قصد شیردهی رسول ا… را نمود خداوند او و همسرش را مورد عنایت ویژه ی خود قرار داد. (سیره ابن هشام ۱/۱۶۳-۱۶۲) #زین_العابدین_گلایری_بابلکناری