مستحب افضل چیست

چرا در اسلام، ارزش عمل به نیت آن است و قبولی عمل به قصد قربت و اخلاص وابسته است؛؟
اقای قرائتی
پاسخ : در کارهای دنیوی نیز ارزش کارها، به نیت آنها بستگی دارد. به این مثال‏ها توجه کنید:
جراح و چاقوکش هر دو شکم پاره می‏کنند، اما کار جراح، خدمت است و کار چاقوکش جنایت.
همین جراح می‏تواند برای پول کار کند و می‏تواند برای نجات یک انسان کار کند، هر کدام از این هدف‏ها نیز ارزش مخصوص به خود دارد.
مثالی دیگر:
یک لیوان آب را به سه نفر عرضه می‏کنیم؛ یکی نمی‏خورد، چون میل ندارد، دیگری نمی‏خورد چون قهر کرده است، سومی نمی‏خورد و می‏گوید: نفر چهارم از من تشنه‏تر است، آب را به او بدهید! این سه نفر، در ننوشیدن آب یکسانند ولی به خاطر آن که هدف‏های آنها متفاوت است، ارزش کارشان نیز تفاوت دارد.
در اسکناس‏ها نخی است که نشانه اصالت اسکناس و وسیله جدایی اسکناس اصلی از قلابی است، در عبادات نیز باید ریسمانی محکم میان بنده و خدا باشد که همان قصد قربت و اخلاص است. اگر آن نخ نباشد یا پاره شود، رابطه انسان با خدا قطع و عمل مقبول نیست.

آیا پاداش ده برابر، برای انجام هر کار نیک است؟

اقای قرائتی
پاسخ : قرآن می‏فرماید: من جاء بالحسنه فله عشر امثالها ( سوره انعام، آیه 160.)
هر کس کار شایسته‏ای بیاورد، ده برابر پاداش دارد. آنچه مهم است آوردن کار شایسته به قیامت است، نه انجام آن در دنیا.
رساندن جنس به مقصد ارزش دارد، ولی اگر جنسی را در وسط راه از بین بردیم، ارزشی ندارد. بسیاری از کارهای به ظاهر نیک دچار آفاتی می‏شود که به مقصد نمی‏رسد:
یا در آغاز، کار را با ریا و خودنمایی شروع می‏کنیم و هدف الهی نداریم، یا در وسط کار گرفتار غرور و عجب و خود خواهی می‏شویم و یا بعد از انجام کار، گناهی می‏کنیم و آثار آن را محو می‏کنیم.
گرچه در این سه مورد کار شایسته انجام گرفته، ولی سالم به مقصد نرسیده است. لذا قرآن نمی‏فرماید: هر کس کار شایسته انجام دهد ده برابر پاداش دارد ، بلکه می‏فرماید: هر کس کار شایسته خود را تا قیامت بیاورد، ده پاداش دارد. من جاء بالحسنه‏

10نسخه برای افراد بخیل

اقای قرائتی
در مسجدالحرام به آقاى دکتر شریعتمدارى که دو مدرک دکتراى تربیت دارد گفتم : اگر فرد بخیلى را به دست شما بدهند و بگویند با او صحبت کنید و از روشهاى تربیتى استفاده کرده و او را سخى و بخشنده کنید، چکار مى کنید؟
ایشان فکرى کرد و گفت : شما چه مى گوئید؟ گفتم : خداوند در قرآن براى چنین افرادى از 10 اهرم براى سخاوتمند کردن آنها استفاده نموده است :
1- اى انسان تو بزرگى . ((خلیفة اللّه ، احسن تقویم ، کرّمنا، فضّلنا، سجد الملائکة ))
2- دنیا چیزى نیست . ((متاع الدنیا قلیل ))
3- وابستگى به دنیا سرزنش دارد. ((اثاقلتم الى الارض ارضیتم بالحیوة الدنیا))
4- اگر بدهى چند برابر مى دهیم . ((عشر امثالها- بغیر حساب ….))
5- تشویق آنهایى که ایثار مى کنند. ((و یؤ ثرون على انفسهم و لو کان بهم خصاصة ))
6- اگر ندهید آن را مى گیریم یا مى سوزانیم . ((فاصبحت کالصّریم ))
7- دنیا موجب عذاب مى شود. ((فتُکوى بها جباههم وجنوبهم وظهورهم هذا ماکنزتم ))
8 او فامیل توست . ((ذا مقربه ))
9- انسانى گرفتار است . (انسانیّت شما کجا است ) ((ذا متربه ))
10- گول دنیا و زرق و برق آن را نخورید. ((لاتغرّنکم الحیوة الدنیا))

تحلیل افراد نسبت به مسائل

اقای قرائتی
زمانى که در کاشان براى بچه ها کلاس داشتم ، شخصى به من گفت : تو خیلى سیاستمدارى . گفتم : چطور؟
گفت : تو این بچه ها را جمع مى کنى و برایشان کلاس مى گذارى تا چند سال دیگر که بزرگ شدند، خمس وسهم امامشان را به تو بدهند!!

حق الناس با مرگ هم از بین نمی رود

احترام به پدر و مادر

شناخت منافق

امیرالمومنین می فرماید: