داستان واقعی جوان فقیر کارگر و گوهرشاد خاتون

گوهر شاد  یکی از زنان باحجاب بوده همیشه نقاب به صورت داشته و خیلی هم مذهبی بود. او می خواست در کنار حرم امام رضا (ع) مسجدى بنا کند .

به همه کارگران و معماران اعلام کرد دستمزد شما را دو برابر مى دهم ولى شرطش این است که فقط با وضو کار کنید و در حال کار با یکدیگر مجادله و بد زبانى نکنید و با احترام رفتار کنید. و اخلاق اسلامى و یاد خدا را رعایت کنید . او به کسانى که به وسیله حیوانات مصالح و بار به محل مسجد می‌آورند علاوه بر دستور قبلى گفت سر راه حیوانات آب و علوفه قرار دهید و این زبان بسته ها را نزنید و بگذارید هرجا که تشنه و گرسنه بودند آب و علف بخورند . بر آنها بار سنگین نزنید و آنها را اذیت نکنید . اما من مزد شما را دو برابر مى دهم ..

گوهرشاد هر روز به سرکشی کارگران به مسجد میرفت؛ روزى طبق معمول براى سرکشى کارها به محل مسجد رفت بود، در اثر باد مقنعه و حجاب او کمى کنار رفت و یک کارگر جوانى چهره او را دید . جوان بیچاره دل از کف داد و عشق گوهرشاد صبر و طاقت از او ربود تا آنجا که  بیمار شد و بیمارى او را به مرگ نزدیک کرد. چند روزی بود که به سر کار نمی رفت0 و گوهر شاد حال او را جویا شد . به او خبر دادند جوان بیمار شده لذا به عیادت او رفت..

چند روز گذشت و روز به روز حال جوان بدتر میشد. مادرش که احتمال از دست رفتن فرزند را جدى دید تصمیم گرفت جریان را به گوش ملکه گوهرشاد برساند .وگفت اگر جان خودم را هم از دست بدهم مهم نیست. او موضوع را به گوهرشاد گفت و منتظر عکس العمل گوهرشاد بود. ملکه بعد از شنیدن این حرف با خوشرویى گفت: این که مهم نیست چرا زودتر به من نگفتید تا از ناراحتى یک بنده خدا جلوگیرى کنیم؟ و به مادرش گفت برو به پسرت بگو من براى ازدواج با تو آماده هستم ولى قبل از آن باید دو کار صورت بگیرد . یکى اینکه مهر من چهل روز اعتکاف توست در این مسجد تازه ساز . اگر قبول دارى به مسجد برو و تا چهل روز فقط نماز و عبادت خدا را به جاى آور. و شرط دیگر این است که بعد از آماده شدن تو . من باید از شوهرم طلاق بگیرم . حال اگر تو شرط را مى پذیرى کار خود را شروع کن.

جوان عاشق وقتى پیغام گوهر شاد را شنید از این مژده درمان شد و گفت چهل روز که چیزى نیست اگر چهل سال هم بگویى حاضرم . جوان رفت و مشغول نماز در مسجد شد به امید اینکه پاداش نماز هایش ازدواج و وصال همسری زیبا بنام گوهرشاد باشد . روز چهلم گوهر شاد قاصدى فرستاد تا از حال جوان خبر بگیرد تا اگر آماده است او هم آماده طلاق باشد . قاصد به جوان گفت فردا چهل روز تو تمام مى شود و ملکه منتظر است تا اگر تو آماده هستى او هم شرط خود را انجام دهد . جوان عاشق که ابتدا با عشق گوهرشاد به نماز پرداخته و حالا پس از چهل روز حلاوت نماز کام او را شیرین کرده بود جواب داد : به گوهر شاد خانم بگوید اولا از شما ممنونم و دوم اینکه من دیگر نیازى به ازدواج با شما ندارم. قاصد گفت منظورت چیست؟ مگر تو عاشق گوهرشاد  نبودى ؟؟ جوان گفت آنوقت که عشق گوهرشاد من را بیمار و بى تاب کرد هنوز با معشوق حقیقى آشنا نشده بودم ، ولى اکنون دلم به عشق خدا مى طپد و جز او معشوقى نمى خواهم . من با خدا مانوس شدم و فقط با او آرام میگیرم. اما از گوهر شاد هم ممنون هستم که مرا با خداوند آشنا کرد و او باعت شد تا معشوق حقیقى را پیدا کنم . . و آن جوان شد اولین پیش نماز مسجد گوهر شاد و کم کم مطالعات و درسش را ادامه داد و شد یک فقیه کامل و او کسی نیست جز آیت الله شیخ محمد صادق همدانی.

پیام امام رضا (علیه السلام) به شیعیان تاریخ

یکی از بزرگترین مشکلات شیعیان و بلکه مسلمین در طول تاریخ، رقابت ها و تعارض های درون گروهی است که منجر به ایجاد تفرقه شده است. این نقطه ضعف بزرگ، همواره موارد توجه دشمنان این دین هم قرار گرفته و از هر ابزاری برای تقویت آن بهره برده اند. سیاست مشهور انگلیسی «تفرقه بینداز و حکومت کن»، هنوز از مهم ترین ابزار استیلای کشورهای استعمارگر (با عنوان آشنای کشورهای غربی) بر کشورهای جهان سوم است؛ کشورهایی که بخش عمده ای از آنها را کشورهای اسلامی تشکیل می دهد و با توجه به وجود توصیه های متعدد مذهبی مبنی بر اتحاد، افتادن در چنین گردابی، آنها را مستحق عنوان « کشورهای سلطه پذیر» می کند. یکی از مهم ترین، زیباترین و بنیادی ترین توصیه ها برای حفظ وحدت در میان مسلمین را می توان در پیام کوتاه، اما پرمحتوایی یافت که حضرت امام رضا(علیه السلام) به حضرت عبدالعظیم حسنی و خطاب به شیعیان صادر فرموده اند. این پیام که محتوای آن انطباق قابل توجهی با آیات و مفاهیم قرآنی دارد، می تواند راهنمای دقیق و البته تنذیری شدید برای آنانی باشد که حرکت در راه معصومین علیهم السلام را سرلوحه کار خود قرار داده و اعتلای نام اسلام و برپایی مجدد تمدن عظیم و الهی اسلام را به عنوان هدفی جدی در زندگی برگزیده اند. هر بخش کوتاهی از این پیام عمیق، توصیه ای مهم به دوستداران اهل بیت (علیهم السلام) را در خود جا داده است. «اجتناب از شیطان»، «راست گویی»، « امانت داری»، «سخن گفتن بجا»، «دوری از تفرقه» و «اطاعت از ولی امر» را می توان به عنوان محورهای اصلی این پیام ارزیابی کرد. هر چند ژرف کاوی پیام می تواند مفاهیم عمیق و پنهان تری را پیش روی محققین بگشاید؛ مثلاً تعمق در این نکته که امام (به عنوان ولی امر مسلمین)، در ابلاغ سلام به پیروانش پیش دستی کرده، می تواند زمینه بحث های متعددی در خصوص رعایت اخلاق شود؛ بحث هایی همچون «دوری از تکبر»، «توجه به امور یکدیگر»،«اهمیتسلام».

نکته بسیار ارزشمند در این پیام ها، انطباق جدی آن با مفاهیم و آیات قرآنی است که در این مقاله نیز سعی شده تا این بعد از پیام مورد توجه بیشتری قرار گیرد. البته آنچه در این مقال عنوان شده، مروری کوتاه و گذراست و قطعاً بررسی مفصل این مطلب، مقالات متعدد و طولانی تری را می طلبد.

از مهم ترین محورهای موجود در پیام امام رضا (علیه السلام) به شیعیان، انذاری است که ایشان نسبت به آزار شیعیان داده اند. حضرت، این آزار رسانی را (حتی اگر درحد به دل گرفتن بدخواهی فردی از آنان باشد) غیر قابل بخشش توسط خداوند عنوان می کند
پیامی برای همیشه تاریخ
« یا عبدالعظیم ابلغ عنی اولیائی السلام و قل لهم …… فی و لایتنا و اعوذ بالله من ذلک» (1)

« ای عبدالعظیم از سوی من به یارانم سلام برسان و به ایشان بگو که شیطان را به خود راه ندهند و به آنان فرمان ده به راستی در گفتار و ادای امانت و آنها را فرمان ده در آنچه به کارشان نمی آید، خاموشی ورزند و ستیزه جویی کنار نهند و به یکدیگر روی آورند و به دیدار هم روند که موجب نزدیک شدن به من است و به در افتادن با یکدیگر خود را مشغول نسازند که من با خود عهد کرده ام هر که چنین کند و یاری از یاران مرا به خشم آورد از خدا بخواهم در دنیا سخت ترین عذاب را بدو رساند و در آخرت در شمار زیانکاران باشد و ایشان را آگاه ساز که خداوند نیکوکار آنها را خواهد بخشید و از بدکارشان درخواهد گذشت مگر کسی که به خدا شرک ورزیده یا دوستی از دوستان مرا بیازارد یا بد خواهی او به دل گیرد که اگر چنین کند خداوند او را نبخشاید تا از این اندیشه بد بازنگردد، اگر بازگشت (چه بهتر) وگرنه روح ایمان از دلش رخت بربندد و از ولایت من بیرون رود و او را از ولایت ما بهره ای نخواهد بود و از این سرنوشت بد به خدا پناه می برم.»

همپای اطاعت از خدا
شاید بتوان مهم ترین پیام موجود در این پیام را «لزوم اطاعت از ولی امر» دانست. نکته ای که در هیچ جای پیام به صورت شفاف بیان نشده، اما فحوای پیام به خوبی بیانگر آن است. چرا که اولین نتیجه منطقی دستورات امام رضا (علیه السلام) خطاب به پیروان، انتظار ایشان از اطاعت و رعایت آن توسط مۆمنین است. ضمن آنکه در بخش های متعددی از این پیام، این اطاعت را مشمول رحمت و تخطی از آن را مستوجب عذاب تلقی کرده اند. این روی کرد را در قرآن نیز می توان به وضوح مشاهده کرد. در آیات متعددی از قرآن، اطاعت از ولی امر در کنار اطاعت خدا (2) و تقوای الهی (3) قرار گرفته و حتی به عنوان شرط ایمان تعیین شده است(4). این نوع اطاعت است که در قرآن مستوجب رحمت الهی برشمرده شده است. (5) نکته مهم در این میان آن است که قرآن تاکید دارد که عدم تبعیت از اصل «اطاعت از ولی امر»، تاثیری در ولایت و جایگاه وی نداشته (6) و نتیجه نامطلوب آن متوجه خود مردم خواهد شد. (7) این اصل به قدری از اهمیت برخوردار است که شرط قبولی دیگر طاعات و عبادات مومنین قرار گرفته است. (8)

وحدت، اصل پیروزی
دومین محور اصلی این پیام که بخش عمده ای از آن را نیز به خود اختصاص داده است، دوری از تنازع و درگیری داخلی و حفظ وحدت است. اهمیت این موضوع به حدی است که امام رئوف، از خدا برای کسانی که چنین اصلی را زیر پا بگذارند، طلب عذاب دنیا و آخرت کرده است.

آیات قرآنی نیز بارها همین موضوع را به مسلمین یادآوری کرده و اختلافات درونی را منشأ نابودی عظمت و توان آنان بیان کرده است. (9) توجه به این امر ضروری است که هر چند ممکن است بروز اختلاف بین مردم، امری عادی، معمولی و حتی روزمره تلقی شود، اما مهم آن است که چنین اختلافاتی بلافاصله و از راه درست خود رفع شود و اجازه گسترش و تعمیق آن و تبدیل شدنش به یک درگیری داخلی داده نشود. قرآن علت وقوع این اختلافات ظاهری را در اموری مبنایی تر می داند (10) و راه برون رفت از این تهدید را نیز، ارجاع اختلافات مومنین به همان اولیای امر معرفی کرده است و این شیوه را بهترین روش دانسته است. (11) با رعایت و اهتمام به چنین اصولی است که مومنین به برادرانی تبدیل می شوند که مشمول رحمت الهی قرار گرفته اند (12) و خیرخواهی یکدیگر را سرلوحه کار خویش قرار می دهند. (13)

اما این تبعیت از دستورات امام (علیه السلام) همیشه وجود ندارد. اینجاست که امام رضا (علیه السلام) اخطار می کند که اگر طریقی دیگر توسط افراد انتخاب شود که موجب ایجاد، ابفا یا تشدید تنازع میان مسلمین شود، مورد نفرین حضرت قرار خواهند گرفت؛ نفرینی که عذاب سخت دنیا و خسران آخرت را به همراه خواهد داشت. (14) این همان عذاب مهینی است که خداوند در قرآن کریم نیز به آن اشاره کرده و آن را عاقبت کسانی دانسته که خدا و رسولش را بیازارند. (15)

قرآن علت وقوع این اختلافات ظاهری را در اموری مبنایی تر می داند و راه برون رفت از این تهدید را نیز، ارجاع اختلافات مومنین به همان اولیای امر معرفی کرده است و این شیوه را بهترین روش دانسته است
همچون شرک
یکی دیگر از مهم ترین محورهای موجود در پیام امام رضا (علیه السلام) به شیعیان، انذاری است که ایشان نسبت به آزار شیعیان داده اند. حضرت، این آزار رسانی را (حتی اگر درحد به دل گرفتن بدخواهی فردی از آنان باشد) غیر قابل بخشش توسط خداوند عنوان می کند. اهمیت این موضوع وقتی بیشتر نمایان می شود که بدانیم طبق نص آیه قرآن، خدا وعده داده که امکان بخشش هر گناهی وجود دارد و تنها مواردی که استثنا شده، شرک به خداوند و گناهانی همپای آن است. خداوند در قرآن می فرماید که خدا شرک به خود را نمی بخشاید و هر آنچه «کمتر از آن» باشد را برای کسانی که بخواهد، خواهد بخشید. (16)

پس عجیب نیست اگر این گناه بزرگ باعث خروج روح ایمان از دل و بیرون رفتن از ولایت معصومین (علیهم السلام) شود.

البته تنها راه رفع این گناه، توبه است؛ توبه ای که بتواند فرد را به دایره ولایت الهی بازگرداند و انسان را از ظلمات گناه به نور رحمت و مغفرت الهی بازگرداند. (17)

سلامی از ولی
هر چند که سلام امام رضا (علیه السلام) به شیعیان، در ابتدای این پیام است، اما این سلام مربوط به «اولیا»ی آن حضرت است. آنچه این پیام درصدد برحذر داشتن شیعیان از آن است، خروج از همین دایره اطاعت و ولایت است. اما آنان که در این عهد باقی اند، اعمال بدی که از روی جهالت انجام داده اند اصلاح و گناهانی که از روی غفلت انجام داده و از آن توبه کرده اند، بخشیده خواهد شد، به چنین افرادی است که رسیدن به رستگاری وعده داده است. (18)

و سلام، همان قول پروردگار مهربان (19) تقدیم همین یاران واقعی اولیا الله شده؛ سلامی که به دستور خداست و مژده دهنده رحمت الهی و بخشش جهالت ها (20)؛ سلامی که تحیت بهشتیان به یکدیگر در بهشت است (21).

پی نوشت ها:

1- بحارالانوار- جلد 71- صفحه 231.

2- اطیعوا الله و اطیعوا الرسول (تغابن /12)- (مائده/92)- (نور/54)- (محمد/33)- (نساء/آیه 59)

3- فاتقواالله و اطیعون (شعراء/ 108، 110، 126، 131، 144، 150، 163، 179)- (زخرف /63)- (آل عمران/50)

4- واطیعوا الله و رسوله ان کنتم مومنین (انفال/1)

5- واطیعواالله والرسول لعلکم ترحمون (آل عمران/132)

6- واطیعوالله و اطیعوالرسول فان تولیتم فانما علی رسولنا البلاغ المبین (تغابن/12)

7- اطیعواالله و اطیعواالرسول فان تولوا فانما علیه ماحمل و علیکم ما حملتم (نور/54)

8- یا ایها الذین آمنوا اطیعوالله و اطیعوا الرسول و لاتبطلوا اعمالکم (محمد/33).

9- و اطیعواالله و رسوله و لاتنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم (انفال/46)

10- فاتقوالله و اصلحوا ذات بینکم و اطیعوا الله و رسوله ان کنتم مومنین (انفال/1)

11- یا ایها الذین امنوا اطیعواالله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم فان تنازعتم فی شیء فردوه الی الله و الرسول ان کنتم تومنون بالله و الیوم الاخر ذلک خیر و احسن تاویلا (نساء/59)

12- انما المومنون اخوة فاصلحوا بین اخویکم و اتقوالله لعلکم ترحمون (حجرات/ 10)

13- والذین جاووا من بعدهم یقولون ربنا اغفرلنا و لاخواننا الذین سبقونا بالایمان و لا تجعل فی قلوبنا غلا للذین آمنوا (حشر/10)

14- و من یشاقق الرسول من بعد ما تبین له الهدی و یتبع غیر سبیل المومنین نوله ما تولی و نصله جهنم و ساءت مصیرا (نساء/ 115)

15-ان الذین یوذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الاخرة و اعد لهم عذابا مهینا (احزاب/57)

16- ان الله لا یغفر ان یشرک به و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء (نساء/48و116)

17- الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور (بقره/257)

18- یصلح لکم اعمالکم و یغفر لکم ذنوبکم و من یطع الله و رسوله فقد فاز فوزا عظیما (احزاب/71).

19- سلام قولا من رب رحیم (یس/58)

20- و اذ جاءک الذین یومنون بایاتنا فقل سلام علیکم کتب ربکم علی نفسه الرحمة انه من عمل منکم سوءا بجهالة ثم تاب من بعده و اصلح فانه غفور الرحیم (انعام/54)

21- و ادخل الذین امنوا و عملوا الصالحات جنات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها باذن ربهم تحیتهم فیها سلام (ابراهیم/23)

بخش اعتقادات شیعه تبیان

حقوق فرزندان که بر عهده والدین است
براساس آموزه های دینی دوران کودکی بهترین زمان برای تربیت فرزندان است. هر کودکی که متولد می شود همانند آینه ای شفاف است. پدر و مادر با تربیت صحیح می توانند این پاکی را افزون کنند و دوام بخشند یا با تربیت نادرست آن را مکدّر سازند، زیرا خداوند مردم را بر اساس فطرت خدایی آفریده است. پدر و مادر موظف هستند زمینه رشد و شکوفایی این فطرت خدایی را فراهم سازند و نگذارند این ودیعه الهی دچار آفت زدگی شود. فرزندان در ابتدای زندگی مظهر پاکی، پذیرش و صمیمیت هستند، و پیش از آنکه پدر و مادر چیزی را به آن ها تفهیم کنند، از پدیده ها، ارزش ها، ضدارزش ها، تصوری در ذهن ندارند، کودکان ارزش ها و ضدارزش را از پدر و مادر فرا می گیرند و به همان راهی که آن ها دعوتشان کنند، قدم می نهند. در این دوران، قلب کودکان همانند زمین حاصلخیز آماده پذیرش هرگونه تربیتی است و چه بهتر که در این زمینه بذر دین و اخلاق و محبت به پیغمبر(ص) و اهل بیت(ع) و قرآن پاشیده شود. رسول خدا(ص) فرمود: اَدِّبُوا أولادکُم عَلَی حُبّی و حُبِّ أهلِ بَیتِی وَ القُرآنِ فرزانتان را با محبت من و خاندان من و قرآن تربیت کنید.

ادامه

بسیاری از میوه ها و گیاهان که دارای خاصیت بسیاری هستند که ما از آنها بی خبر هستیم که در این متن به خواص چند میوه از جمله انار،سیب و… اشاره می شود:

ادامه

از غفلت‌های مهم ما این است که «قدر بعد از ماه رمضانِ خود» را نمی‌دانیم/ از خریدهای معنوی خودمان در ماه رمضان، استفاده نمی‌کنیم
• یکی از غفلت‌های مهم روزگار ما دربارۀ امور معنوی این است که قدرِ بعد از ماه مبارک رمضانِ خودمان را نمی‌دانیم. در حالی که هرچه در ماه مبارک رمضان عبادت کنیم، تازه آغازی برای زندگی معنوی پس از ماه رمضان است. بهره‌ها و برکت‌های ماه رمضان، بعد از این ماه مبارک، خودشان را نشان می‌دهند.
• ما در ماه رمضان به همدیگر التماس دعا می‌گوییم، همت می‌کنیم و در جلسات معنوی شرکت می‌کنیم و به عبادت می‌پردازیم، این‌کار مثل این است که از فروشگاه خرید کرده‌ایم، حالا بعد از ماه رمضان، این خرید را به منزل آورده‌ایم و باید درِ آن را باز کنیم و از آن استفاده کنیم ولی معمولاً استفاده نمی‌کنیم. کار ما بعد از ماه رمضان، شبیه کسی است که به فروشگاه رفته و چیزهایی خریده، اما وقتی به منزل می‌آید، اصلاً درِ کیسۀ خرید را باز نمی‌کند تا از محتویات آن استفاده کند! غفلت رایج این است که بعد از ماه مبارک رمضان، بسته‌هایی که در ماه رمضان خریده‌ایم اصلاً باز نمی‌شود. یا مثل این است که کسی کارت شارژ تلفن همراه بخرد و خوشحال باشد که شارژ دارد! اما تا وقتی آن را باز نکند و رمز را در تلفن همراهش وارد نکند، این کارت شارژ چه فایده‌ای برایش خواهد داشت؟!

ادامه

گذشت امام حسن مجتبی (علیه السلام)

1-امام حسن (ع) بسیار با گذشت و بزرگوار بود و از ستم دیگران چشم پوشی می کرد. بارها پیش می آمد که واکنش حضرت به رفتار ناشایست دیگران، سبب تغییر رویه فرد خطاکار می شد.

در همسایگی ایشان، خانواده ای یهودی می زیستند. دیوار خانه یهودی، شکافی پیدا کرده بود و نجاست از منزل او به خانه امام نفوذ کرده بود. فرد یهودی نیز از این جریان آگاهی نداشت تا اینکه روزی زن یهودی برای درخواست نیازی به خانه آن حضرت آمد و دید که شکاف دیوار سبب شده است که دیوار خانه امام نجس شود. بی درنگ، نزد شوهرش رفت و او را آگاه ساخت. مرد یهودی نزد حضرت آمد و از سهل انگاری خود پوزش خواست و از اینکه امام، در این مدت سکوت کرده و چیزی نگفته بود، شرمنده شد.

امام برای اینکه او بیش تر شرمنده نشود، فرمود: «از جدم رسول خدا(ص) شنیدم که به همسایه مهربانی کنید.» یهودی با دیدن گذشت، چشم پوشی و برخورد پسندیده ایشان به خانه اش برگشت، دست زن و بچه اش را گرفت و نزد امام آمد و از ایشان خواست تا آنان را به دین اسلام درآورد.[1]

2-پیشوایان پاک دین: به دلیل بهره مندی از ویژگی عصمت و دوری از عصیان و اشتباه، برترین مربیان اخلاق برای انسان، به ویژه برای دوستداران و پیروان خود به شمار می روند

همچنین داستان مشهوری است که درباره گذشت امام از بی ادبی مردی شامی است. خود آن شخص می گوید که به مدینه رفته بودم. مردی را دیدم که بر مرکبی گران قیمت سوار شده و لباسهای نفیسی پوشیده بود. از شکوه او خوشم آمد. پرسیدم: «او که بود؟» گفتند: «حسن بن علی بن ابی طالب.» وقتی نام علی را شنیدم، سینه ام دریایی از کینه و دشمنی علیه او شد. به او حسادت کردم که چرا علی باید چنین فرزندی داشته باشد؛ از اینرو، نزد او رفتم و با تندی گفتم: «تو پسر علی هستی؟» فرمود: «آری! فرزند اویم.» سپس من تا توانستم به او و پدرش ناسزا گفتم.

او صبر کرد تا سخنانم پایان یابد. سپس با خوشرویی از من پرسید: «به گمانم در این شهر غریبی. اگر به خانه نیازداری، به تو خانه می دهم. اگر به مال نیاز داری به تو ببخشم. اگر کمک دیگری می خواهی، بگو تا انجام دهم. شاید مرا با شخص دیگری اشتباه گرفته ای. اگر جایی می خواهی بروی تو را راهنمایی کنم و اگر بارت سنگین است، در آوردن آن به تو کمک کنم. اگر گرسنه ای سیرت کنم. اگر برهنه ای، تو را بپوشانم. اگر بارت را به خانه من بیاوری و تا وقتی در این شهر هستی، میهمان من باشی، خوشحال می شوم. منزل من بزرگ است و برای آسایش تو فراهم است.»

مرد شامی با دیدن این همه گذشت و مهربانی، اشک شرمساری می ریخت و می گفت: «گواهی می دهم که جانشین خدا بر زمینی و خدا بهتر می داند که بار رسالت را بر دوش چه کسی گذارد. تا اکنون تو و پدرت را بیش تر از همه مردم دشمن می داشتم؛ ولی اکنون شما دوست داشتنی ترین بندگان خدا نزد من هستید.»

سپس آن مرد به خانه امام مجتبی(ع) رفت و تا وقتی در مدینه حضور داشت، میهمان حضرت بود. از آن پس، از بهترین دوستداران آن خاندان شد.[2]

3-گستره گذشت و مهرورزی امام، آن قدر پردامنه بود که قاتل او را هم در برگرفت؛ همچنان که عمر بن اسحاق می گوید که من و حسین(ع) در لحظه شهادت، نزد امام مجتبی(ع) بودیم که فرمود: «بارها به من زهر داده اند؛ ولی این بار تفاوت می کند؛ زیرا این بار، جگرم را قطعه قطعه کرده است.»

حسین(ع) با ناراحتی پرسید: «چه کسی شما را زهر داده است؟» فرمود: «از او چه می خواهی؟ می خواهی او بکشی؟ اگر آن کسی باشد که من می دانم، خشم و عذاب خداوند بیش تر از تو خواهد بود. اگر هم او نباشد، دوست ندارم که برای من، بی گناهی گرفتار شود.»[3]

1. تحفة الواعظین، ج2، ص106.

2. مناقب، ابن شهر آشوب، ج4، ص19.

3. اسد الغابة، ابن اثیر، دار احیاء التراث العربی، بیروت، 293ق، ج2، ص15.

مقاله با عنوان: راهکار های روابط صمیمانه و تداوم محبت بین زوجین در خانواده
نگارنده: فاطمه رستمیان
چکیده:
ارتباط درست و صحیح کلامی- رفتاری و روابط صمیمانه از جمله تکریم یکدیگرو درک وفهم متقابل و… موجب مودت و رحمت در زندگی زناشویی می شود و از تاثیرگذاری حوادث تلخ ، نابسامانی ها و مشکلات جلوگیری می کند. همچنین شناخت زوجین نسبت به همدیگر وتوجه به نکات مثبت هم و بکار بردن الفاظ خوب و معنی دار و هدیه دادن از جمله راهکارهای تداوم محبت بین آنهاست .
کلید واژه گان: ارتباط ، راهکارهای روابط صمیمانه ، راهکارهای تداوم محبت،زوجین

دانلود فایل