زندگى زاهدانه حضرت مسیح در كلام اميرالمومنین علی علیه السلام

✍? حضرت مسیح(علیه السلام) در زمانى ظهور کرد که دنیاپرستان بنى اسرائیل زندگى پرزرق و برق، سفره هاى رنگین، کاخ هاى پرتجمل، همسران زیبا، لباس هاى زینتى و مرکب هاى گرانبها داشتند.

 حضرت مسیح(علیه السلام) براى این که هشدارى به همه آن ها بدهد و از آن زندگى که مایه هزار شور و شر و گرفتارى در زنجیرهاى اسارت بود به یک زندگى ساده و عاقلانه و کم هزینه متوجّه سازد، این راه سخت را براى خود برگزید 

?اميرالمومنين (ع) براى ارائه الگوى مناسب به سراغ زندگى بسیار زاهدانه عیسى بن مریم مى رود و در سیزده جمله کوتاه، تمام بخش هاى این زندگى زاهدانه را خلاصه مى کند; 

همان زندگانى عجیبى که تصورش براى ما مشکل است; 

تا چه رسد به عمل کردن آن.  در خطبه ١٦٠ اينگونه مى فرماید: 

 او (مسيح) سنگ را بالش خود قرار مى داد; 

لباس خشن مى پوشید; 

غذاى ناگوار مى خورد; 

نان خورش او گرسنگى، 

چراغ شب هایش ماه، 

سر پناه او در زمستان مشرق و مغرب زمین بود 

(صبح ها در طرف غرب و عصرها در طرف شرق رو به آفتاب قرار مى گرفت) 

میوه و گل او گیاهانى بود که از زمین براى چهارپایان مى روید; 

نه همسرى داشت که او را بفریبد و نه فرزندى که (مشکلاتش) او را غمگین سازد; 

نه مالى داشت که او را به خود مشغول دارد 

و نه طمعى که خوارش کند; 

مرکبش پاهایش بود و خادمش دست هایش❗️

@nahjolbalaqh_hekmat