احسان و نیکوکاری، همیاری و همدلی (14اسفند)

همه ساله در روزهای پایان سال، که دل های مردم به نسیم خوشبوی بهاری شاد می گردد، دستان مهربانی هستند که شکوه محبت و صلابت فتوّت را به نمایش می گذارند و شادی های خود را با دیگران تقسیم می کنند.

شور نیکوکاری
به نام حضرت باری تعالی که حال بینوا دریاب حالا

دوباره جشن نیکوکاری آمد زمان همدلی و یاری آمد

در روزهای آخر سال که بوی شکفتن سیب و شکفتن گل ها و دیدارهایی که تازه می شود، بوی بهار و دل های بهاری به مشام می رسد، دل های عاشق و نوع دوست، دستان نیازمندان را در آغوش مهرشان می نوازند. بوی احسان و نیکوکاری که گوهر ناب زیستن را به انسان هدیه می دهد. شاید بتوان با سرمایه احسان و نیکوکاری، در این روز، دلی به دست آورد و با دوستی و مهرورزی، بوستان وجود را زینت داد و نهال عشق و خوبی را بار دیگر آبیاری کرد. انسان دوستی یا نیکوکاری به اعمال یا اوقافی گویند که در راه اهداف بشردوستانه و برای مقاصد نیکوکاری انجام شده باشد.

خلل پذیر بود هر بنا که می بینی

مگر بنای محبت که خالی از خلل است

روا نیست تنها ماندن؛ روا نیست درمانده شدن در این زمین بزرگ که آدم هایش می توانند مهر بورزند و احسان کنند. روا نیست در این زمین که میراث آدمی زاده هاست، آدمی دست های نیازش را بگشاید با شرم و آدمی دیگر دست هایش را بدزدد با غرور. چه لب های خشکیده در پیاده رو که می توان با محبت، شکوفایش کرد! شایسته نیست خیابان هایمان، پر از ناتوانی رهگذران باشد و کوچه هایمان خالی از بوی هم زیستی. شایسته نیست خط فقر را بر پیشانی شهر دیدن و صدای مظلوم را نشنیدن. زمین ما، با محبت همه چیز دارد، ولی بی محبت، هیچ چیز را نخواهد داشت.

حوزه نت