اسراف عامل دورشدن از معنویت و ایمان به خداوند

مسرفین با خروج از حد تجاوز از مرز اعتدال، با بهره گیری از امکانات مادی اسباب فسق و

فجور و خیانت و ظلم را در جامعه رواج می دهند و برای رسیدن به لذتهای دنیوی دست به

هر عمل غیراخلاقی می زنند تا جایی که ایمان خود را از دست می دهند.

امام باقر (علیه السلام) می فرماید:«اَلمُسرِفُونَ یَستَحِلون المَحارِم وَ یَسفِکوُنَ الدماء »

اسرافکاران حرام ها را حلال و خون ها را می ریزند. -( تفسیر نورالثقلین، ج1، ص621.)

قرآن کریم در این باره می فرماید:«کذلِکَ زُیِّنَ لِلمُسرفینَ ما کانوا یَعمِلون»- (سوره یونس، آیه 12.)

اینچنین برای مسرفین آنچه را انجام می دهندزینت می دهیم.

مسرفین به دلیل اینکه در طول زندگی خود به دنبال تجمّل در لباس، مسکن ، خوراک ،

بذل و بخشش های بی حد و حساب هستند که فرصت و مجالی برای تربیت و تهذیب

نفس نخواهند داشت و حتی گاهی اسراف عامل افزایش مخارج زندگی تجمّلی خواهد

شد و چون از طریق در آمد مشروع این امکانات برای آنها فراهم نمی شود، دست به

جرائم اخلاقی و اقتصادی می زنند، مانند احتکار، خیانت، رشوه خواری، ربا….سودهای

کلان اقتصادی حرام که اثرات بسیار نامطلوب بر فرد و جامعه خواهد داشت.