مدح و ثنای پنجمین اختر فروزنده

آن سروری که خلقت عالم برای اوست - عالم تمام سایه نشین لوای اوست
نوشیروان به درگه او کمترین غلام - هنگام جود، حاتم طائی گدای اوست
گویند که خلق، نور مجسّم نمی شود - این جسم بین که نور ز سر تا به پای اوست
در روزگار جسم مجرّد کسی ندید - جز این بدن جسم مجرّد قبای اوست
مردم کنند وصف قیامت به راستی - گویا قیامت آن قد طوبی نمای اوست
خلق خدا تمام به جز سیزده نفر - چشم امیدشان همه به سوی عطای اوست
پیغمبران مرسل از آدم و خلیل - باب الأمانشان در دولت سرای اوست
مقصود گر ز خلق خلایق عبادتست - شرط قبول و عین عبادت ولای اوست
بود اَر دم مسیح شفا بهر هر مریض - عیسی یکی طبیب ز دارالشّفای اوست
پنجم امام حضرت باقر که از أزل - علم و کمال و شوکت و عزّت ردای اوست **اشعار از شاعر محترم: آقای ذاکر.***