به کجا چنین شتابان
به کجا چنین شتابان
چند سال پیش وقتی فقط 5 یا6 سال داشتم وقتی بیرون از منزل جایی می رفتم دوست داشتم چادر سرم باشه اگر خانمی رو با مانتو می دیدیم برام جای سوال بود که چرا چادر سرش نیست خوب می گفتن مانتو گشاد هست و پوشیده و اسلام منع نکرده. کم کم دیدم تعداد مانتویی ها، زیاد و چادری ها کم می شد و همه همین رو می گفتند. چند سال که گذشت دیدم همین افرادی که مانتوی مشکی گشاد می پوشیدند حالا مانتوی روشن، کوتاه چسبان می پوشند و میگن باید زن آزادی داشته باشه چه اشکالی داره زن رنگ روشن بپوشه. و رسید به جایی که به جای مقنعه، روسری و سرانجام شال و کلاه و حالا به بهانه باد زدن روسری از سر می افته. بله کار به جایی رسیده که برای شل حجابی رقابت ایجاد شده هر وقت از خانه بیرون می روم یکی از همسایه ها را با وضعیت عجیب که باورم نمیشه فلانی باشه می بینم. خانمی که بسیار مذهبی بودند و همیشه چادر سرشان بود روزی در خیابان دیدم بلوز و شلوار تنگ باورم نمی شد چرا اینقدر عوض شدیم، چه چیزی باعث شده چوب حراج به عفت و حیای خود زدیم، واقعا به کجا چنین شتابان.
در حدیثی از امیرمؤ منان على علیه السلام مى فرماید:اءشدّ الذّنوب ما استَهان به صاحبه؛ بدترین گناهان ، آن است که صاحبش آن را کوچک بشمرد. کلمه التقوی، ج2، ص294