رابطه ی دین و اقتصاد

 «نگاهی گذرا به متون اسلامی، نشانگر پیوند عمیق و تأثیر دوسویه ی دین و اقتصاد، بر یکدیگر است. قرآن کریم اصلاح امور اقتصادی جامعه را در کنار دعوت به توحید، از مهمترین رسالت های پیامبران معرفی می کند، چنان که تلاش حضرت شعیب (علیه السلام) را برای اصلاح امور اقتصادی یاد می آورد که به قومش می فرمود:

(یا قَومِ اعبُدُوا الله ما لَکُم مِن اله غیره و لا تنقصوا المکیال والمیزان) .(سوره هود/ 84) ای قوم من، خدا را بپرستید، برای شما جز او معبودی نیست، و پیمانه و ترازو را کم مکنید».

قرآن کریم دخالت مستقیم برخی از پیامبران در برنامه ریزی و اصلاح امور اقتصادی جامعه را بیان داشته (سوره یوسف، 47-49و 54-56) و در خود، آیات فراوانی را گنجانده که درباره اهمیت و اصلاح امور اقتصادی نازل شده و گاه جزئیات آن را به تفصیل یاد کرده است. (رجوع کنید به بقره آیه 282 و آیه های 188و 275و28و 283، نساء آیه های 5و 296).

در اسلام، از یک سو رفتارهای اقتصادی مشروع، به عنوان عبادت تلقی شده است، (حرعاملی، 1401، ج12، صص 2-13). و از سوی دیگر انجام وظایف دینی و عبادات وابسته به امور اقتصادی بوده و گاه آمیختگی و پیوند معناداری با فعالیت های اقتصادی دارد. (همان، ج 8، ص 9) که خود بیانگر پیوند ناگستنی دین و اقتصاد و تأثیر متقابل آن دو به یکدیگر است.