سرنوشت خانه فاطمه (سلام الله علیها)
سرنوشت خانه فاطمه (س)
در مدينه منوره، شهر پيامبر، تنها يك خانه بود كه رسول الله (ص) به آن عشق ميورزيد.اين خانه روز و شب محل نزول و عروج فرشتگان الهي بود. پيامبر (ص) آن قدر به اين خانه احترام ميگذاشت كه بدون اجازه وارد آن نميشد، هر صبح و شام به آنجا ميرفت و پس از كوبيدن در آن، با صداي بلند بر اهلش سلام ميداد.اين خانه روز و شب محل نزول و عروج فرشتگان الهي بود. پيامبر (ص) آن قدر به اين خانه احترام ميگذاشت كه بدون اجازه وارد آن نميشد، هر صبح و شام به آنجا ميرفت و پس از كوبيدن در آن، با صداي بلند بر اهلش سلام ميداد.
هنگام خارج شدن از شهر، آخرين نقطه توقفش درمدينه بود وپس از مراجعت، اول به سراغ همان خانه ميرفت. آن خانه، خانه فاطمه (س) بود كه اين نوشتار كوتاه به وصف آن خواهد پرداخت.
** موقعيت جغرافيايي
اين خانه در طرف شرق مسجد النبي (ص)، هم رديف ديگر حجرههاي رسول الله (ص) و در وسط آنها قرار داشت. به گفته نويسنده مدينهشناسي با توجه به ديگر گفتههاي ثبت شده، مسلم است كه خانه فاطمه (س) بين مربع قبر و ستون تهجد بوده است. مردي به عبدالله بن عمر گفت درباره علي بن ابي طالب (ع) برايم سخن بگو و عبدالله گفت: اگر ميخواهي بداني كه مقام و منزلت علي (ع) نزد پيامبر خدا (ص) چه اندازه بود، پس نظر كن به خانهاش نسبت به خانههاي پيامبر (ص).
عبدالله سپس با دست خود به خانه علي و فاطمه (ع) اشاره كرد و گفت: اين خانه اوست كه در وسط خانههاي پيامبر خدا (ص) قرار گرفته است. طول خانه فاطمه (س) از طرف جنوب ۵/۱۴، از طرف شمال ۱۴ متر و از طرف شرق و غرب ۵/۷ متر بوده است.
** اهدايي خدا و رسول (ص)
پيامبر بزرگوار (ص) از همان ابتداي ورود به مدينه در فكر احداث چنين حجرهاي براي حضرت فاطمه (س) بود. بدين جهت زماني كه حجرههايي را در طرف شرق مسجد براي همسران خود احداث كرد، براي فاطمه (س) اين حجره را ساخت.ام سلمه در روايتي كه درباره عروسي حضرت فاطمه (س) است، ميگويد: پيامبر (ص) دختر خود، فاطمه و همچنين علي (ع) را پيش خود خواند و دست علي را در دست راست و دست فاطمه را در دست چپ گرفت و به سينه خود گذارد و ميان دو چشم آن دو را بوسه زد.
ام سلمه ميگويد: آنگاه پيامبر (ص) به علي (ع) فرمود، علي جان! خوب همسري داري و به فاطمه عليها السلام فرموداي فاطمه! تو هم خوب همسري داري. سپس از جاي برخاسته و پيشاپيش آن دو راه افتاد تا اينكه آن دو را به خانهاي كه از پيش براي آنها ساخته بود، وارد كرد.
** راهي به بيرون جز از مسجد نداشت
از ديگر ويژگيهاي اين خانه اين بود كه هيچ گونه راهي به بيرون به غير از راه مسجد نداشت. بدون شك در اين كار عنايتي بود. شايد راز اين عمل براي مسلمانان آشكار نشده است. سيد محمد باقر نجفي مينويسد: همگي مورخان اذعان دارند كه خانه علي (ع) در ديگري جز آنچه كه به سوي مسجد باز ميشد، نداشت.
** خانه رفيع و پر نور
از ديگر ويژگيهاي اين خانه اين است كه همانند ديگر مساجد و خانههاي پيامبران، از نورانيت و جلال و شكوه خاصي برخوردار و از خانههايي بود كه قرآن مجيد درباره آنها فرمود: در خانههايي كه خدا رخصت داده كه [قدر و منزلت] آنها رفعت يابد و نامش در آنها ياد شود.
در روايتي كه در ذيل آيه فوق آمده است، انس از بريده نقل ميكند: هنگامي كه پيامبر (ص) اين آيه را تلاوت ميكرد، مردي از جاي برخاست و گفت مقصود از اين خانهها كدام خانه هاست؟ پيامبر فرمود: خانههاي پيامبران. ابوبكر در حالي كه با دست خود به خانه علي و فاطمه (ع) اشاره ميكرد، گفت: آيا اين خانه از جمله آن خانه هاست كه حضرت فرمود آري. بلكه افضل از همه آنها است.
صفحات: 1· 2