موسیقی و عقوبت آن

غنا و آواز مطرب لهوی، انسان را به سوی فساد اخلاقی می کشاند؛ پیامبر (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: «غنا نردبان زنا است»[1]؛ یعنی مقدمه آن.

شنیدن و نواختن موسیقی، آن چنان اراده را سست و غریزه جنسی را تحریک می کند که شخص را بی اراده و بدون اختیار به حرکت در می آورد و شخصیت انسانی خود را در اختیار نوازنده و خواننده قرار می دهد.

آنچه که آشکار است غنا و موسیقی، علاوه بر آثار دنیوی دارای آثار و صورت اخروی نیز می باشد. از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت شده که فرمود:  هر کس به لهویات گوش دهد در روز قیامت در گوش او سرب آب شده ریخته خواهد شد.[2]

و نیز در جای دیگر فرمودند: صاحب طنبور رو سیاه محشور می‌شود و به دستش طنبوری است از آتش که بر سرش می‌خورد. هفتاد هزار ملک عذاب هستند که بر سر و صورتش می‌زنند و صاحب غنا (آوازه خوان) و صاحب مزمار و دف، کور و کر و گنگ محشور می‌شود.[3]

و همچنین فرمودند : کسی که اهل غنا و موسیقی است از قبرش بیرون می آید در حالی که کر و کور و لال خواهد بود .[4]

انسانی که به غنا و موسیقی می پردازد اگر لحظه ای به عواقب وخیمی که در انتظارش هست فکر کند که به چه حالتی محشور می شود مسلماً سعی میکند از این کار دوری گزیند.

[1] . بحار الانوار، ج 76، باب 99 (باب الغناء)/
[2] . مستدرک ج 2 ص 459 – مستدرک، ج 13، ص 222)
[3]. کتاب معاد دستغیب
[4] . نوری میرزا حسین، مستدرک الوسایل، چاپ بیروت موسسه آل البیت لاحیاء التراث، بی تا ج2 ص 458