اخلاص و راه های کسب آن(1)

خداوند متعال در آیه 32 سوره لقمان می فرماید:
” واذا غشیهم الموج کالظلل دعوا الله مخلصین له الدین فلما نجاهم الی البر فمنهم مقتصد و ما یجحد بآیاتنا الا کل ختار کفور”
?و هر گاه موجی ( خروشان در دریا ) همچون ابرها(ی آسمان) آنان را بپوشاند، خدا را با طاعتی خالصانه می خوانند، پس چون خداوند آنان را به خشکی( رساند و) نجات دهد، بعضی راه اعتدال پیش گیرند ( و بعضی راه انحراف) و جز پیمان شکنان ناسپاس، آیات ما را انکار نمی کنند.

? اخلاص آن است که کاری صد در صد برای خدا باشد. تا آنجا که حتی اگر یک درصد و یا کمتر از آن هم برای غیر خدا باشد، عبادت باطل و یا مورد اشکال است.

? اگر مکان نماز را برای غیر خدا انتخاب کنیم. مثلا در جایی بایستیم که مردم ما را ببینند و یا دوربین ما را نشان دهد.

? اگر زمان عبادت را برای غیر خدا انتخاب کنیم مثلا نماز را در اول وقت بخوانیم تا توجه مردم را به خود جلب کنیم.

? اگر شکل و قیافه ای که در آن نماز می خوانیم برای غیر خدا باشد مثلا گردنی کج کنیم و در صدای خود تغییری دهیم. و هدفی جز رضای خدا داشته باشیم .در همه این موارد نماز باطل است و به خاطر ریاکاری گناه هم کرده ایم

به بیانی دیگر اخلاص آن است که تمایلات و خواسته های نفسانی، طاغوت ها و گرایش های سیاسی و خواسته های این و آن را در نظر نگیریم، بلکه انگیزه ی ما تنها یک چیز باشد و آن اطاعت از فرمان خدا و انجام وظیفه

به راستی رسیدن به اخلاص جز با امداد الهی امکان ندارد. قرآن در آیه 32 سوره لقمان می فرماید: هنگامی که موجی همچون ابرها آنان را فراگیرد خدا را خالصانه میخوانند اما زمانی که آنان را به خشکی نجات داد. تنها بعضی راه اعتدال را پیش می گیرند و به ایمان خود وفادار می مانند.

منبع: استاد حوزه