رابطه کارکرد خانواده بر باورهای دینی دختران (15-28) شهر سمنان

کارکردخانواده: مفهومی است که تأثیر مستقیمی بر نیازها، اهداف، رضایت مندي از زندگی و روابط عاطفی خانواده دارد(سیف،1386، ص 71) . مطالعه كاركردهاى خانواده از ديرباز مورد توجه روان‏شناسى قرار گرفته است، به گونه‏اى كه يكى از بخش‏هاى مهم روان‏شناسى خانواده‏درمانى است كه به معضلات خانواده و ناتوانى خانواده در انجام وظايف و كاركردهاى ناقص و شيوه‏هاى درمان آنها مى‏پردازد. در این زمينه روان‏شناسان، خانواده درمانگران وجامعه‏شناسان به بحث و بررسى پرداخته‏اند، و هريك به گونه‏اى براى خانواده كاركردهايى را بيان كرده‏اند. ويليام آگبرن و كلارك تيبيتس  دو تن از جامعه‏شناسان در سال 1934 شش كاركرد اساسى را برای خانواده مورد تأكيد قرار دادند كه عبارتند از: توليدمثل، حمايت و مراقبت، جامعه‏پذيرى، تنظيم رفتار جنسى، عاطفه و همراهى و تأمين پايگاه اجتماعی ( بستان،1383، ص 67) استين هاور و همكارانش، فرايند كاركرد خانواده را در طول پنج بعد مطرح كردند كه عبارتند از: 1. انجام وظيفه؛ 2. ايفاى نقش؛ 3. ارتباط (از جمله ابراز عاطفى)؛ 4. دخالت عاطفى؛ 5. كنترل.

    اگرچه اين دو ديدگاه جامعه‏شناسانه و روان‏شناسانه در مورد كاركرد خانواده نقاط مشتركى با يكديگر دارند، ولى از جهاتى با هم متفاوتند. اما آنچه داراى اهميت است توجه به كاركرد خانواده در هر دو رشته علمى است و اين امر اهميت پرداختن به بحث كاركرد خانواده و انتظارى را كه از خانواده مى‏رود روشن مى‏نمايد.

از دیدگاه پلانتینگا این است که اگر شخصی به شیوه پایه قضیه ای را باور کند، آن قضیه برای او تضمین دارد. پلانتینگا می گوید: باورهای مربوط به ادراکات حسی معمولاً به شیوه پایه اخذ می شوند و غالباً دارای تضمین هستند. این باورها معمولاً توسط قوای شناختی تولید می شوند که سالمند و در محیط شناختی مناسب و مطابق با برنامه ای خوب که به هدف صدق طراحی شده اند، کار می کنند. این مسأله در مورد باورهای مربوط به حافظه و برخی باورهای پیشینی (A prioro beliefs ) و بسیاری از باورهای دیگر صادق است. پلانتینگا بر این گمان است که تضمین بیش تر باورهای ما از این طریق تأمین می شود و تنها در محدوده نسبتاً کوچکی، باورهای ما بر پایه باورهایی دیگر پذیرفته می شوند و تضمین آن ها از این راه به دست می آید. بر اساس طرح آکویناس کالوین باورهای دینی که به واسطه حس خداشناختی فرد به وجود می آیند، می توانند به این شیوه نیز واقعاً پایه باشند. این باورها می توانند برای فرد تضمین داشته باشند؛ تضمینی که غالباً برای حصول معرفت کفایت می کند. حس خداشناختی یک قوّه یا سازوکار یا نیروی مولّد باور است که در شرایط مناسب، باوری را تولید می کند که به لحاظ قرینه ای مبتنی بر باورهای دیگر نیست. در این طرح، قوای شناختی ما به وسیله خدای دانا طراحی و خلق شده اند و از این رو، به بهترین نحو برنامه ریزی شده اند. همچنین هدف از این برنامه ریزی این است که ما به باورهایی صادق درباره خدا برسیم. پس هرگاه این قوه شناختی درست کار کند، به طور معمول، باورهایی صادق درباره خدا تولید می کند. از این رو، این باورها شرایط تضمین را دارند. اگر این باورها به اندازه کافی قوی باشند، معرفت خواهند بود (مایکل پترسون و1376، ص. 236 243(

باور های دینی: هر اعتقادی که منشأ دینی داشته باشد باور دینی گویند؛ مانند باور داشتن به اصول دین از قبیل اعتقاد به خدا و معاد و نبوت و… . (جبران مسعود، الرائد، ج 1، ص 26(. برخورداري همسران از باورهاي ديني و اعتقادي در کارکرد خانواده تأثير اساسي دارد. بيگانگي و بي‌توجهي آنها به اعتقادات و باورهاي مذهبي، باعث مشكلات جدي در زندگي خواهد شد. قرآن كريم مي‌فرمايد: «ô`tBur uÚtôãr& `t㠓̍ò2ό ¨bÎ*sù ¼ã&s! Zpt±ŠÏètB %Z3Y|Ê ¼çnãà±øtwUur uQöqtƒ ÏpyJ»uŠÉ)ø9$# 4‘yJôãr& ÇÊËÍÈ  هر كس از ياد و ذكر من رويگردان شود در زندگي سختي قرار خواهد گرفت.» (طه: 124) پر واضح است كه ذكر و ياد خداوند، از باور و اعتقاد دروني به خالق هستي و ايمان به توحيد بر مي‌خيزد. قرار گرفتن در زندگي سخت و ناگوار مي‌تواند به دليل حرص، ترس و اضطراب حاصل از اين رويگرداني باشد. رويگرداني از باورهاي ديني و اعتقادي، آرامش و لذت را از زندگي مي‌ستاند و موجب حيرت و سرگرداني و احساس پوچي مي‌شود. ممكن است علي‌رغم امكانات مادي و رفاهي خوبي كه دارد، اما زندگي آرام و مطمئني نداشته باشد.

در رابطه با تأثير باورهاي ديني بر آرامش روان علاوه بر آموزه‌هاي ديني، پژوهش‌هاي روان‌شناختي متعددي انجام گرفته كه در ادامة بحث به آنها خواهيم پرداخت؛ در اين قسمت از بحث فقط به چند نمونه از آنها اشاره مي‌كنيم.

شريل و لارسون در پژوهش‌هاي متعددي كه روي افراد بيمار انجام دادند، دريافتند كه اعتقادات مذهبي و باور به خداوند در بهبودي سريع‌تر ناراحتي‌ها دخالت دارد و بهبودي در افراد مذهبي به مراتب سريع‌تر و موفق‌تر از افرادي است كه اعتقادي به خداوند ندارند. همچنين آقاي پيترسون در مقالة خود با عنوان «جايگاه ايمان مذهبي در بهداشت رواني» نتيجه مي‌گيرد كه ايمان به خداوند و باور مذهبي در دوره‌هاي دشوار و تحمل‌ناپذير از جمله در گرفتاري بدني و روحي، به انسان آرامش مي‌دهد.

رابطه کارکرد خانواده بر باورهای دینی دختران (15-28) شهر سمنان

نگارندگان: مرضیه ولی خدیجه بهاررستمی نجمه همتیان سمیه حسینی الهه نوبخت

خانواده از دیدگاه اسلام، بنیاد جامعه به شمار می آید و رکن اساسی این بنیاد، زن و مردی است که خدا آنان را با هویت انسانی آفریده است، از این رو پيامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) مى‌فرمايد: «ما بنى فى الاسلام احب الى الله من التزويج؛ در اسلام هيچ بنايى نزد خدا محبوب‌تر از بنيان ازدواج نيست.»(شیخ صدوق، 14040، جلد 3، ص 9) یعنی هیچ سازه ای نزد خدای سبحان پسندیده ترومحبوبتر از بنیاد خانواده نیست. همچنین در آیه 6 سوره تحريم، 57 مريم، 13 و 17 لقمان، 47 هود و خطبة 84 نهج البلاغه حاكي از این است كه در دين مبين اسلام، خانواده نخستين و مهمترين نهاد تربيتي است كه بر انسان تأثير ميگذارد و شاكلة تربيتي وي را سامان ميدهد و از روشنترين جلوه گاههاي رحمت و مودت است كه به دليل مناسبات و روابط ويژة عاطفي، پايدارترين آثار روحي، اخلاقي و رفتاري را در ساختار تربيتي انسان برجاي ميگذارد (صمدي، رضايي، 1390، ص 97).

خانواده، مرکز حفظ سنن ملی و اخلاقی و کانون رشد عواطفی است که سیاست زور در آن راه ندارد و کودکی که در این محیط پرورش می یابد، جزئی از ملت ها و پیرو سنت ها، آداب و اخلاق اجتماعی است (جوادی آملی،1393،ص 13). کسانی که در این واحد کوچک اجتماعی رشد می یابند و تربیت می شوند، به میزان رشد و شکوفایی شان در واحدهای اجتماعی بزرگ انسانی سهم دارند. پس هر انسانی در کنار سفره عقیده، اخلاق و اعمال خود نشسته و هویت اصلی خویش را با آن عناصر تعیین می کند؛ یعنی آن کس که مومن باشد و اخلاق الهی را در جان خود اجرا، و بر پایه آن ایمان و این اخلاق عمل کند؛ در فرهنگ قرآن کریم انسان است و این هویت انسانی، نه تنها در دنیا او را از دیگران جدا می سازد، در برزخ، قیامت و بهشت نیز همواره ممیز او از دیگران است.

از ديدگاه روان‏شناسى، خانواده يكى از نهادهاى زيربنايى و از ساختارهاى اصلى جامعه به شمار مى‏آيد كه همگام با ديگر ساختارهاى جامعه در راه رشد و تعالى شخصيت انسان گام برمى‏دارد. اين نهاد مقدس طى قرون متمادى و بخصوص در چند قرن اخير، شكل‏هاى متفاوتى را تجربه كرده و در فرهنگ‏هاى گوناگون قالب‏هاى متفاوتى را به خود گرفته است. با وجود اين، خانواده در شكل‏هاى مختلف آن همواره كاركردهاى مهمى را دارا بوده است (ویسی، بی‌تا، ص 19).

 مشکلات علما در رساندن حوزه به جایگاه فعلی ? آیه: إِنَّ مَعَ ٱلْعُسْرِ يُسْرًا/ مسلماً با (هر) دشوارى آسانى است   شرح/6 حکایت؛  حضرت آیت‌الله اراکی می‌فرمودند: در زمان رضاخان مشکلات بسیار بوده است، یکی از مشکلات اینکه آن زمان که نظام بی‌حجابی اجباری را حکم کرده بود، آقایان علمای اصفهان به قم آمده و چندین ماه در قم ماندند. علمای عصر ما در یک‌گوشه صحن اجتماع می‌کردند و سخنرانی می‌شد و توسلاتی داشتند و رضاخان تمام این‌ها را می‌شنید و در دل نگه می‌داشت و از این می‌ترسید که نکند این علما پیش بروند و مرتب تلفنی با قم در تماس بود و ماجرا را دنبال می‌کرد تا اینکه قضیه حاج شیخ محمدتقی بافقی پیش آمد که شخصاً آمد قم و توی پله‌های مدرسه فیضیه که از درب صحن کهنه باز می‌شد ایستاد و یک نعره‌ای زد که تا آخر مدرسه نعره‌اش رفت. می‌گفت فرزندانتان را به آب می‌اندازم و برمی‌اندازم، خیلی نعره کشید و رفت، پس‌ازآن شیخ محمدتقی را گرفتند و آن ملعون با دست خودش جلوی ایوان آیینه ایشان را خواباند و شلاق زد و او هم مرتب می‌گفت یا صاحب‌الزمان. البته ابتدا حاج شیخ محمدتقی به ضریح حضرت معصومه (س) پناهنده شده بود که رئیس امنیه قم با رفقایش با چکمه وارد حرم حضرت معصومه (س) شدند و هیچ احترامی و اعتنائی هم نکردند و حاج شیخ محمدتقی را گرفتند و بردند امنیه و پس از شلاق زدن در جلوی ایوان آیینه به حبس انفرادی نمور و تنگ و تاریک بردند. برای شام شبش که چیزی نیاورده بودند، دست در کیسه پولش کرده و یک ریال پول بیرون آورد و به زندان‌بان می‌گوید این را برای من نخودچی و کشمش بخر و بیاور. نخودچی و کشمش را دو سه شب تناول نمود و با آن‌ها تحمل می‌کرد و پس ‌از آن که دیگر هیچ نداشته است که رو به آسمان کرده و به خدا می‌گوید خدایا: آخوندت حرکت دارد و می‌جنبد اشاره به اینکه تو خود در قرآن روزی هر جبنده و موجود زنده‌ای را تضمین فرموده‌ای پس حالا که من گرسنه‌ام روزی مرا برسان. نقل می‌کنند: شب بعدش یک سینی غذا و اطعمه‌ای که تا آن موقع حاج شیخ نخورده و حتی ندیده بود، برایش می‌آوردند. 1 #آیه_ها_و_آینه_ها (۳۶۹) 1. با اقتباس و ویراست از کتاب مردان علم در میدان عمل @HawzahNews| خبرگزاری‌حوزه

#میلاد_حضرت_امام_حسن_عسگری (علیه‌السلام)

این خانواده که همه آقایِ ما شدند   روزی رسان سفرۀ شبهایِ ما شدند  وقتی که پا به عرصۀ خلقت گذاشتیم  آغوش باز کرده پذیرایِ ما شدند  ماها یکی یکی همه مجنونشان شدیم  اینها یکی یکی همه لیلایِ ما شدند  نوکر شدن همان و سلیمان شدن همان  اینها دلیل رتبۀ والایِ ما شدند  دنیا و کل لذت آن مال دیگران  این خانواده لذت دنیایِ ما شدند  چیزی به جز محبت اینها نخواستیم  در هر شبانه روز تمنای ما شدند حرف از عذاب و آتش دوزخ نیاوردید این خانواده شافع فردایِ ما شدند مثلِ عقیق که یمنش چیز دیگری است این خانواده هم حسنش چیز دیگری است می‌آیی و نشاط به عالم می‌آوری در هر نفس بهار مجسم می‌آوری دل می‌بری ز عالم و آدم بدون شک

ّ#میلاد_حضرت_امام_حسن_عسگری (علیه‌السلام) میل سفر در سر چرا دارم دوباره ؟!! شوق زیارتنامه را دارم دوباره  صحنی پر از خلوت شده فکر و خیالم انگار میل سامرا دارم دوباره این اشک های روی گونه نازنینند وقتی سر خان کریمان می نشینند یک قطره بردم ، باز دریا پس گرفتم در مکتب شیعه ، حسن ها این چنینند اینکه فقیری را به ماها هدیه دادی می ریزد اشک شوقمان غیر ارادی قنداقه ی نورتو را خیل فرشته آورده اند از عرش بر دستان هادی وا کن به روی رعیتت حالا دری را باب زلال گریه های مادری را بین توسل ها سه شنبه لطف کردی همواره ایّها الزّکی العسکری را حاجاتمان را دست پاک تو سپردیم ما دست خالی از حریم تو نبردیم یک خواهش اما مانده بین سامرایت ای کاش فرزندت بیاید تا نمردیم آقا بمیرم من برایت!باز دشمن؟ این غربت صحن تو بد تا کرد با من وقتی صدای تیر و شلیک است آنجا بعدش صدای بال کفتر هاست حتماً  @KOMAKMENBAR

#تقوی ?ب: مراحل تقوا طبق بیان قران کریم و روایات تقوا دارای مراتبی است که هر چه مراحل بالاتر باشد جنبه محافظت آن نسبت به شخص متقی قوی‌تر خواهد بود و چون موجب قرب بیشتر به خداوند می‌شوند و درجه حفظ نمودن آن افزون‌تر می‌گردد(إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُم‏)(حجرات ۱۳). از این رو  به نظر می‌رسد و مراحل تقوی را می‌توان این‌گونه بیان کرد. ? مرحله اول  ?ترک محرمات اولین مرحله تقوی آن است که فرد متقی از گناهان اجتناب نماید و از خطوط قرمزی که برای وی ترسیم شده است دوری نماید تا نابود نگردد. لذا در بیان نورانی حضرت امیرالمومنین(علیه‌السلام) آمده است(ألمتّقي‏ من‏ اتّقى‏ الذنوب)(غررالحکم ج۱ ص۹۸) انسان با تقوا کسی است که از گناهان دوری نماید زیرا دور شدن از گناهان دور شدن از محیط تاریک و بی نور است و هر کس وارد محیط تاریک شود از هلاکت ایمن نخواهد بود. از اولین قدم آن است که انسان از گناهان اجتناب نماید. ? مرحله دوم  ?انجام واجبات هرگاه انسان از گناهان فاصله گرفت می‌بایست با انجام واجبات خود را حفظ نماید و همین امر او را در رسیدن به مرحله بالاتر تقوی یاری می‌رساند. لذا پیامبر اکرم(صلی‌الله علیه و اله و سلم) می‌فرماید:(اعْمَلْ بِفَرَائِضِ‌اللَّهِ تَكُنْ‏ أَتْقَى‏ النَّاس‏) (کافی ج۲ ص۸۱). و واجبات را انجام بده تا با تقوا‌ترین مردم باشی. ? مرحله سوم  ?ترک شبهات در مرحله سوم انسان متقی تلاش می‌کند تا با اجتناب از اموری که شائبه در آن وجود دارد خویش را حفظ نماید تا در گرداب حرام نیافتد و روایتی که از امام جعفر صادق علیه‌السلام در اصول کافی آمده است موید این سخن است. امام می‌فرماید، نبی اکرم(صلی‌الله علیه و اله و سلم) فرمود:(ِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) حَلَالٌ بَيِّنٌ وَ حَرَامٌ بَيِّنٌ وَ شُبُهَاتٌ بَيْنَ ذَلِكَ فَمَنْ‏ تَرَكَ‏ الشُّبُهَاتِ‏ نَجَا مِنَ الْمُحَرَّمَاتِ وَ مَنْ أَخَذَ بِالشُّبُهَاتِ ارْتَكَبَ الْمُحَرَّمَاتِ وَ هَلَكَ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَم)(کافی ج۱ ص۶۸) برخی از امور حلیت آن روشن است می‌توان از آن بهره برد و بعضی حرمت آن مشخص می‌باشد که می‌باید از آن دوری گزید و بخشی نیز معلوم نیست که حرام است یا حلال، هرکس از قسم سوم اجتناب نماید از محرمات نجات می‌یابد و هر کس آنها را انجام دهد مرتکب محرمات شده و از راهی که نمی‌داند دچار هلاکت می‌شود. گرچه این مرحله آسان نیست اما برای طی مسیر نیاز است و گاهی ارتکاب اموری که شائبه حرام در آن است انسان را چنان از مسیر منحرف می‌کند که زحمات چندین ساله خود را نابود ساخته و او را به جای اول سوق می‌دهد و حتی ممکن است او را به ورطه سقوط بکشاند ? مرحله چهارم  ?انجام مستحبات انجام فرائض و ترک محرمات و شبهات توفیق انجام مستحبات را در پی دارد و نوافل نقش مهمی در تربیت انسان ایفا می‌کند و موجب تسریع در حرکت انسانی در کمال و تعالی خواهند شد. حضرت امیرالمومنین(علیه‌السلام) بنا به نقل نهج‌البلاغه می‌فرماید(إِنَ‏ لِلْقُلُوبِ‏ إِقْبَالًا وَ إِدْبَاراً فَإِذَا أَقْبَلَتْ فَاحْمِلُوهَا عَلَى النَّوَافِلِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ فَاقْتَصِرُوا بِهَا عَلَى الْفَرَائِض‏) (حکمت ۳۱۲) قلب انسان که محل و منزل تربیت و تزکیه است در برخی مواقع به انسان روی خویش نشان داده و او را با انجام اعمال دینی همراهی می‌کند در این صورت می‌بایست به سراغ اعمال مستحب رفت و گاهی نیز از انسان روی می‌گیرد و پشت می‌کند که می‌بایست فقط به واجبات اکتفا کرد. وقتی این سخن نورانی در کنار کلام گهر بار دیگر حضرت قرار گیرد به خوبی جایگاه مستحبات مشخص می‌شود و شخصی از حضرت می‌پرسد چرا توفیق نماز شب ندارم؟ می‌فرماید(قیدتک ذنوبک)(وسایل الشیعه چاپ ال آلبیت ج۸ ص۱۶۲) گناهانت تو را به بند کشید. یعنی گناه موجب سلب توفیق نماز شب خواهد شد که در مرحله بالاتر نصیب انسان مومن می‌گردد.  مرحله پنجم  انجام تمام امور برای خدا با حرکت صعودی انسان در پرتو تقوا تا به آنجا پیش می‌رود که هرچه انجام می‌دهد تنها چیزی که در نظر دارد رضایت الهی است و همه‌ی کارهای غیر خدایی را ترک می‌کند. حتی اعمال مباح را برای رضایت الهی انجام می‌دهد. چون ظاهر اعمال شاید یکسان باشد آنچه باطن اعمال را می‌سازد نیت است. لذا در روایت آمده است(انما الاعمال بالنیات)(بحارالانوار ج۷۶ ص۲۱۲) لذا انسان متقی تمام کارها را برای حضرت حق انجام می‌دهد  نکته: نباید با این سخن که تقواداری کار سختی است و از عهده ما بر نمی‌آید آن را رها کرد بلکه به هر مقدار که می‌توان باید آن را به دست آورد و بدون شک خداوند متعال نیز انسان را یاری خواهد کرد و در گرفتاری‌ها و مشکلات همراه خوبی برای انسان است. ? @aligelayeri

انجام وسرانجام زندگی

زندگی در این عالم خاکی از جایی شروع و در  جایی پایان میپذیرد؛ امّا   انجام و سرانجام باهم متفاوت است؛ یعنی، انسان در ابتدا تا زمان معیّنی به سوی رشد  و بالندگی میرود و بعد از آن رو به ضعف و انحطاط سوق پیدا میکند و گاهی چنان  ضیعف و نحیف میشود که مانند خردسالی توان هر کاری از وی سلب میگردد.  قرآن کریم به همین نکته اشاره نموده میفرماید: وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَکسْهُ فِی الْخَلِِْق   أَفَلا یَعْقِلُون.(یس:۶۸)  شاید تعبیر به أَفَلا یَعقلُون ازاین جهت باشد که انسان اگر به این سیر   توجّه کند به خوبی درمییابد جاودانه نخواهد ماند، پس باید به گونه ای عمل نماید که خودش به سمت جایگاه ابدی سفر نماید، نه آن که با زور کتک او را بدان سمت سوق  دهند. قرآن کریم به گروهی اشاره میکند که چون گمان میکردند برای همیشه  میمانند و به هنگام شنیدن صدای رحیل و کوچیدن قصد رفتن ندارند مسؤلینی که موظّف به حرکت دادن کاروان هستند، آنان را با زور کتک حرکت داده و میبرند؛ وَ لَوْ   تَری إِذْ یتَوَفَّی الَّذِینَ کفَرُوا الْمَالئِکةُ یَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبارَهُم.(انفال:۵۰) @aligelayri

زکات

ثُمّ إِنّ الزّكَاةَ جُعِلَت مَعَ الصّلَاةِ قُربَاناً لِأَهلِ الإِسلَامِ فَمَن أَعطَاهَا طَيّبَ النّفسِ بِهَا فَإِنّهَا تُجعَلُ لَهُ كَفّارَةً وَ مِنَ النّارِ حِجَازاً وَ وِقَايَةً فَلَا يُتبِعَنّهَا أَحَدٌ نَفسَهُ وَ لَا يُكثِرَنّ عَلَيهَا لَهَفَهُ فَإِنّ مَن أَعطَاهَا غَيرَ طَيّبِ النّفسِ بِهَا يَرجُو بِهَا مَا هُوَ أَفضَلُ مِنهَا فَهُوَ جَاهِلٌ بِالسّنّةِ مَغبُونُ الأَجرِ ضَالّ العَمَلِ طَوِيلُ النّدَمِ خطبه ۱۹۹ همانا پرداخت زکات و اقامه نماز، عامل نزدیک شدن مسلمانان به خداست، پس کسیکه زکات را با رضایت پرداخت کند، کفّاره گناهان او می‌شود، و باز دارنده انسان از آتش جهنّم است، پس نباید به آنچه پرداخت کردبا نظر حسرت نگاه کند، وافسوس بخورد زیرا آن کس که  از روی رغبت نپردازد، و انتظار بهتر از آنچه را پرداخته داشته باشد، به سنّت پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نادان است، و پاداش او اندک، و عمل او تباه و  پشیمانی او طولانی است ازنگاه حضرت قرار گرفتن زکات کنار نماز  عامل نزدیک شدن مسلمانان به خداوند متعال است زیرا هم رابطه فرد با خدا باید باشد(نماز)هم رابطه فرد با خلق باشد(زکات)زمانی که این دو کنارهم باشد انسان را به خداوند نزدیک میکند ۲_اگرانسان می‌خواهد زکات بدهد (هرکاری که برای خداوند انجام می‌دهد)باید بارضایت باشد تا اثر مطلوب را داشته باشد لذا می‌فرماید درصورت پرداخت زکات با رضایت هم کفاره گناهان است وهم مانعی برای آتش ۳_اگر بدون رضایت باشد  اولا نسبت به سنت نبوی که چرا زکات واجب شد جاهل است چون زکات برای رهایی انسان از گرفتاری های دنیوی و اخروی است نه فقط مالی داده شده بیشتر شود ثانیا پاداش و بهره ای که نصیبش میشود کم است  ثالثاکارخودش را نابود کرده و پشیمان خواهدشد چون آنچه پرداخت کرده است  برای چیزی است که بدست نمی آورد @aligelayri

حوزه باید مستقل باشد و نباید معطل دولتی خاص بماند

آیت الله جوادی آملی در جمع اعضای هیئت رئیسه مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، با اشاره به اهمیت تولید فکر و محتوا و گسترش کمی و کیفی خروجی‌های حوزه علمیه قم، اظهارداشتند: به هیچ عنوان نباید حوزه علمیه قم با این همه ظرفیت و امکانات، سر سفره دیگری باشد، بلکه باید محصولات و خروجی های بزرگی داشته باشد.

به گزارش حوزه نیوز، ایشان بیان کرد: ما امروز در کنار سفره حوزه نجف نشسته‎ایم، زیرا همه ما اذعان داریم که اگر خروجی حوزه نجف را از ما بگیرند؛ دستمان خالی می‎ماند؛ کفایه، رسایل، کتب اربعه و شرایع و شروح شرایع و… همگی از این جمله هستند و ما امروز از همان ها استفاده می کنیم.

این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: سوال اینجاست که چرا بعد از گذشت صدها سال هنوز ما نتوانستیم کتابی پرمغزتر از این کتب بنویسیم.

ایشان گفت: حقیقت امر اینجاست که این بزرگان، معصوم و امامزاده نبودند، بلکه همه آنها مثل ما طلبه بودند، ولی خوب درس خواندند و از همه مهمتر این که اگر حوزه نجف، نجف شد به خاطر نوع و عرضه مدیریت سید مرتضی بود.

وی بیان کرد: ایشان با نوع مدیریت خود توانستند شاگردانی چون شیخ طوسی پرورش دهند که دو کتاب از کتب اربعه را بنویسند؛ ایشان با مکنت ارثی خود توانست به شکلی مدیریت کند که چنین خروجی بزرگی از حوزه نجف تولید شود؛ هنر بزرگ او نیز شاگرد پروری بود.

آیت الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: باید به یاد داشته باشیم که شاگرد پروری از رموز اصلی در موفقیت در این کار است؛ اگر مثل ایشان شاگرد پروری کنیم، موفق خواهیم شد؛ حوزه را باید حوزویان نگاه دارند و اگر حوزه را رها کنند قطعا این روند به تضعیف حوزه منجر خواهد شد.

ایشان گفت: نباید اجازه دهیم که استعدادهای ناب حوزه بدون اینکه پرورش یابند جذب دستگاه‌های دیگر شوند. وقتی وارد فیضیه می شوم و می بینم اطلاعیه‌های جذب بخش های مختلف را نصب کرده اند، قلبا ناراحت می شوم، چون این کار نهال فروشی است و ما نباید اجازه دهیم که طلبه ای که استعداد رهبر و مرجع شدن را داراست، به این سطح راضی شود.

این مرجع تقلید با ذکر این مطلب که رهبر معظم انقلاب و مراجع تقلید خروجی این حوزه هستند، خاطرنشان کرد: باید به شکلی کار کنیم که چنین محصولاتی را بتوانیم به بهترین شکل تولید کنیم.

ایشان بر لزوم استقلال حوزه تاکید کرد و افزود: حوزه باید مستقل باشد و نباید معطل دولتی خاص بماند، زیرا اگر حوزه مستقل نباشد خروجی‌های حوزه نیز مستقل نخواهند بود و اگر امروز مراجع و رهبری مستقل هستند به برکت حوزه مستقل است.

حضرت آیت الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: حوزه مستقل دیگر تحت تاثیر دولت‎ها نیست؛ زیرا دولت‎ها همگی بر اساس منافع و شرایط خود تصمیم می‎گیرند و به همین دلیل حوزه نباید خود را تابع این تفکرات کند؛ شعار «نه شرقی و نه غربی» بهترین شعار است، زیرا در یک باغ سه نوع درخت دارد؛ گروه اول درخت‌هایی که در سایه شرق هستند و بخشی که در سایه غرب هستند و گروهی از درختان نیز در وسط باغ هستند؛ شگفت است که تنها درختانی که در وسط باغ هستند درست رشد می‎کنند؛ زیرا زیر سایه کسی نیستند و نور آفتاب را به کاملا درک می کند.

http://www.tabnak.ir