در محضر قرآن_اخلاص و راه های کسب آن (2)

? راههای کسب اخلاص
1- توجه به علم و قدرت خداوند
اگر بدانیم تمام عزت ها ، قدرت ها، رزق و روزی ها به دست اوست، هرگز برای کسب عزت ، قدرت و روزی به سراغ غیر او نمی رویم
اگر توجه داشته باشیم که با اراده ی خداوند موجودات خلق می شوند و با اراده ی او همه چیز محو می شود.
اگر بدانیم او هم سبب ساز است هم سبب سوز، یعنی درخت خشک را سبب خرمای تازه برای حضرت مریم قرار می دهد و آتشی را که سبب سوزاندن است ، برای حضرت ابراهیم گلستان می کند. به غیر او متوسل نمی شویم
صدها آیه و داستان در قرآن ، مردم را به قدرت نمایی خداوند دعوت کرده تا شاید مردم دست از غیر او بکشند و خالصانه به سوی او بروند.
2- توجه به برکات اخلاص:
انسان مخلص تنها یک هدف دارد و آن رضای خداست و کسی که هدفش تنها رضای خدا باشد،
? نظری به تشویق این و آن ندارد،
? از ملامتها نمی ترسد.
? از تنهایی هراسی ندارد.
? در راهش عقب نشینی نمی کند
? هرگز پشیمان نمی شود
? به خاطر بی اعتنایی مردم عقده ای نمی شود
? یأس در او راه ندارد
? در پیمودن راه حق کاری به اکثریت و اقلیت ندارد
قرآن کریم می فرماید:
رزمندگان مخلص باکی ندارند که دشمن خدا را بکشند یا در راه خدا شهید شوند
امام حسین علیه السلام در آستانه سفر به کربلا فرمود: ما به کربلا می رویم، خواه شهید شویم ، خواه پیروز، هدف انجام تکلیف است

3- توجه به الطاف خدا
راه دیگری که ما را به اخلاص نزدیک می کند یادی از الطاف خداوند است
فراموش نکنیم که ما نبودیم، از خاک و مواد غذایی نطفه ای ساخته شد و در تاریکی های رحم مادر قرار گرفت ، مراحل تکاملی را یکی پس از دیگری طی کرد و به صورت انسان کامل به دنیا آمد
در آن زمان هیچ چیز نمی دانست و تنها یک هنر داشت و آن مکیدن شیر مادر.
غذایی کامل که تمام نیازهای بدن را تأمین میکند
شیر مادر همراه با مهر مادری، مادری که بیست و چهار ساعته در خدمت او بود.
آیا هیچ وجدان بیداری اجازه می دهد که بعد از رسیدن به آن همه نعمت ، قدرت و آگاهی، سرسپرده ی دیگران شود؟
چرا خود را به دیگرانی که نه حقی بر ما دارند و نه لطفی به ما کرده اند بفروشیم؟!

4- توجه به خواست خدا
اگر بدانیم که دلهای مردم به دست خداست و او مقلب القلوب است ، کار را برای خدا انجام می دهیم و هر کجا نیاز به حمایت های مردمی داشتیم؛ از خدا می خواهیم که محبت و محبوبیت و جایگاه لازم را در دل مردم و افکار عمومی نصیب ما بگرداند
حضرت ابراهیم در بیابان های گرم و سوزان حجاز پایه های کعبه را بالا برد و از خداوند خواست دلهای مردم به سوی ذریه اش متمایل گردد.
هزاران سال از این ماجرا می گذرد و هر سال میلیون ها نفر عاشقانه، پر هیجان تر از پروانه دور آن خانه طواف می کنند
چه بسیار افرادی که برای راضی کردن مردم خود را به آب و آتش می زنند ولی باز هم مردم آنان را دوست ندارند
و چه بسا افرادی که بدون چشم داشت از مردم ؛ مادیات، نام، نان و مقام، دل به خدا می سپارند و خالصانه به تکلیف خود عمل می کنند اما در چشم مردم نیز از عظمت و کراماتی ویژه برخوردارند
بنابراین ، هدف باید رضای خدا باشد و رضای مردم را نیز از خدا بخواهیم

5- توجه به بقای کار
کار که برای خدا باشد باقی و پابرجا می ماند، چون رنگ خدا به خود گرفته و کار اگر برای خدا نباشد، تاریخ مصرفش دیر یا زود تمام می شود.
خداوند در آیه 96 سوره نحل می فرماید:
” ما عندکم ینفد و ما عند الله باق”
وهیچ عاقلی باقی را بر فانی ترجیح نمی دهد و با آن معامله نمی کند

6- مقایسه پاداش ها
در پاداش مردم انواع محدودیت ها وجود دارد
مثلا اگر مردم بخواهند پاداش یک پیامبر را بدهند، بهترین لباس و غذا و مسکن را در اختیار او قرار می دهند، در حالی که تمامی این نعمت ها محدودیت دارد و برای افراد نا اهل نیز پیدا می شود
نا اهلان هم می توانند از انواع زینت ها ، کاخ،باغ و مَرکب های مجلل شخصی استفاده کنند.اما اگر کار برای خدا باشد، پاداشی بی نهایت در انتظار است، پاداشهای مادی و معنوی
? در اینجا نیز اگر درست فکر کنیم، عقل به ما اجازه نمی دهد که پاداشهای بی نهایت و جامع را با پاداشهای محدود بشری عوض کنیم.

منبع: تفسیر ازاستاد حوزه

اخلاص و راه های کسب آن(1)

خداوند متعال در آیه 32 سوره لقمان می فرماید:
” واذا غشیهم الموج کالظلل دعوا الله مخلصین له الدین فلما نجاهم الی البر فمنهم مقتصد و ما یجحد بآیاتنا الا کل ختار کفور”
?و هر گاه موجی ( خروشان در دریا ) همچون ابرها(ی آسمان) آنان را بپوشاند، خدا را با طاعتی خالصانه می خوانند، پس چون خداوند آنان را به خشکی( رساند و) نجات دهد، بعضی راه اعتدال پیش گیرند ( و بعضی راه انحراف) و جز پیمان شکنان ناسپاس، آیات ما را انکار نمی کنند.

? اخلاص آن است که کاری صد در صد برای خدا باشد. تا آنجا که حتی اگر یک درصد و یا کمتر از آن هم برای غیر خدا باشد، عبادت باطل و یا مورد اشکال است.

? اگر مکان نماز را برای غیر خدا انتخاب کنیم. مثلا در جایی بایستیم که مردم ما را ببینند و یا دوربین ما را نشان دهد.

? اگر زمان عبادت را برای غیر خدا انتخاب کنیم مثلا نماز را در اول وقت بخوانیم تا توجه مردم را به خود جلب کنیم.

? اگر شکل و قیافه ای که در آن نماز می خوانیم برای غیر خدا باشد مثلا گردنی کج کنیم و در صدای خود تغییری دهیم. و هدفی جز رضای خدا داشته باشیم .در همه این موارد نماز باطل است و به خاطر ریاکاری گناه هم کرده ایم

به بیانی دیگر اخلاص آن است که تمایلات و خواسته های نفسانی، طاغوت ها و گرایش های سیاسی و خواسته های این و آن را در نظر نگیریم، بلکه انگیزه ی ما تنها یک چیز باشد و آن اطاعت از فرمان خدا و انجام وظیفه

به راستی رسیدن به اخلاص جز با امداد الهی امکان ندارد. قرآن در آیه 32 سوره لقمان می فرماید: هنگامی که موجی همچون ابرها آنان را فراگیرد خدا را خالصانه میخوانند اما زمانی که آنان را به خشکی نجات داد. تنها بعضی راه اعتدال را پیش می گیرند و به ایمان خود وفادار می مانند.

منبع: استاد حوزه

ایرانیان، اولین مترجمان قرآن

در بین کتب آسمانی تنها کتابی که شکی به آن نیست، کتاب مقدس مسلمانان است. در ایران قدیم پیامبری به نام حضرت زرتشت بوده که مورد تصدیق پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) بوده است و در تاریخ مستند است که اوستا کتاب زرتشت پیامبر توسط اسکندر مقدونی به آتش کشیده شد.

تنها کتاب مورد وثوق بین ادیان قرآن است. اعتبار و وثاقت بقیه ادیان نیز به اعتبار قرآن و پیامبر اکرم است و بقیه پیامبران تاریخ زندگانی شان به صورت واقع مشخص نیست و تنها دینی که پیامبرش، حضور و زندگانی اش دقیق با مستندات تاریخ همخوانی دارد، پیامبر اسلام است و چون قرآن گذشتگان را تأیید کرده آن پیامبران و کتابهای آنان مورد تأیید قرار گرفته اند.

درباره تاریخ ترجمه و تفسیر قرآن تا قرن چهارم هیچ ترجمه ای از قرآن نبود. در زمان سامانیان از علمای ماورا النهر اجازه تفسیر قرآن به زبان فارسی داده شد که با اجازه علما تفسیر طبری به زبان فارسی نوشته شد. بنابراین فتوای ترجمه قرآن به زبان فارسی در زمان سامانیان انجام شد و این افتخار ایرانیان است که اولین قومی که قرآن را به فارسی ترجمه کرده اند، ایرانیان بوده اند.

تفسیر کبیر فخر رازی به عنوان طولانی ترین تفسیر اهل سنت است. فخر رازی تفسیر کبیر و مطول ترین تفاسیربین اهل سنت را در قرن ششم داشته است. همچنین در تشیع تفسیر شیخ طوسی در قرن چهار و پنج در عهد آل بویه و در خراسان انجام شد که دو کتاب تهذیب و استبصار از شیخ طوسی جزو چهار کتب اربعه شیعه می باشد که تحت تأثیر آن تفسیر مجمع البیان نوشته شد و در دوره معاصر نیز علامه طباطبایی تفسیر المیزان و مطول ترین تفسیر در تاریخ اسلام را نگاشته است.

هر چیزی که قرآن گفته در عالم قطعیت دارد. قرآن، کتاب نجوم و شیمی و طب نیست ولی هرآنچه که در خصوص علوم گفته است، مطابق با واقعیت است. در خصوص مراحل مختلف جنین نیز هر آنچه گفته با واقعیت مطابقت دارد.

قرآن و اهل بیت عصمت دو مرکز ثقل هستند. تفسیرهای مختلفی از قرآن ارائه شده و هرکسی برای اینکه دینش را ادا کند از همان زاویه ای که بوده به تفسیر این کتاب همت گماشته است. در حدیثی گفته شده تفسیر قرآن را باید از اهل الذکر پرسید که مصداق اعظمش اهل بیت هستند که اگر در مرکز توجه قرار دهیم هرگز گمراه نخواهیم شد.

پایگاه حوزه نت

در وادی يابس چه گذشت؟

ابوبصير می گويد: از امام صادق (ع) در مورد سوره والعاديات پرسيدم، امام (ع) فرمود: اين سوره در ماجرای وادی يابس (بيابان خشك) نازل شده است. پرسيدم: قضيه وادی يابس از چه قرار بود. امام صادق عليه السلام فرمود: در بيابان يابس دوازده هزار نفر سواره نظام بودند، با هم عهد و پيمان محكم بستند كه تا آخرين لحظه، دست به دست هم دهند و حضرت محمد صلی الله عليه و آله و علی عليه السلام را بكشند. جبرئيل جريان را به رسول خدا صلی الله عليه و آله اطلاع داد. حضرت رسول صلی الله عليه و آله نخست ابوبكر و سپس عمر را با سپاهی چهار هزار نفری به سوی ايشان فرستاد كه البته بی نتيجه بازگشتند. پيامبر صلی الله عليه و آله در مرحله آخر علی عليه السلام را با چهار هزار نفر از مهاجر و انصار به سوی وادی يابس رهسپار نمود. حضرت علی عليه السلام با سپاه خود به طرف بيابان خشك حركت كردند. به دشمن خبر رسيد كه سپاه اسلام به فرماندهی علی  عليه السلام روانه ميدان شده اند. دويست نفر از مردان مسلح دشمن به ميدان آمدند. علی عليه السلام با جمعی از اصحاب به سوی آنان رفتند. هنگامی كه در مقابل ايشان قرار گرفتند. از سپاه اسلام پرسيده شد كه شما كيستيد و از كجا آمده ايد و چه تصميمی داريد؟  علی عليه السلام در پاسخ فرمود: من علی بن ابیطالب پسر عموی رسول خدا، برادر او و فرستاده او هستم، شما را به شهادت يكتايی خدا و بندگی و رسالت محمد صلی الله عليه و آله دعوت می كنم. اگر ايمان بياوريد، در نفع و ضرر شريك مسلمانان هستيد. ايشان گفتند: سخن تو را شنيديم، آماده جنگ باش و بدان كه ما، تو و اصحاب تو را خواهيم كشت! وعده ما صبح فردا. علی عليه السلام فرمود: وای بر شما! مرا به بسياری جمعيت خود تهديد می كنيد؟ بدانيد كه ما از خدا و فرشتگان و مسلمانان بر ضد شما كمك می جوييم:?ولا حول و لا قوة الا بالله العلي العظيم? دشمن به پايگاههای خود بازگشت و سنگر گرفت. علی عليه السلام نيز همراه اصحاب به پايگاه خود رفته و آماده نبرد شدند. شب هنگام، علی عليه السلام فرمان داد مسلمانان مركب های خود را آماده كنند و افسار و زين و جهاز شتران را مهيا نمايند و در حال آماده باش كامل برای حمله صبحگاهی باشند. وقتی كه سپيده سحر نمايان گشت، علی عليه السلام با اصحاب نماز خواندند و به سوی دشمن حمله بردند. دشمن آن چنان غافلگير شد كه تا هنگام درگيری نمی فهميد مسلمين از كجا بر آنان هجوم آورده اند. حمله چنان تند و سريع بود، قبل از رسيدن باقی سپاه اسلام، اغلب آنان به هلاكت رسيدند. در نتيجه، زنان و كودكانشان اسير شدند و اموالشان به دست مسلمين افتاد.جبرئيل امين، پيروزی علی عليه السلام و سپاه اسلام را به پيامبر صلی الله عليه و آله خبر دادند. آن حضرت بر منبر رفتند و پس از حمد و ثنای الهی، مسلمانان را از فتح مسلمين باخبر نموده و فرمودند كه تنها دو نفر از مسلمين به شهادت رسيده اند! پيامبر صلی الله عليه و آله و همه مسلمين از مدينه بيرون آمده و به استقبال علی عليه السلام شتافتند و در يك فرسخی مدينه، سپاه علی عليه السلام را خوش آمد گفتند. حضرت علی عليه السلام هنگامی كه پيامبر را ديدند از مركب پياده شده، پيامبر صلی الله عليه و آله نيز از مركب پياده شدند و ميان دو چشم (پيشانی) علی عليه السلام را بوسيدند. مسلمانان نيز مانند پيامبر صلی الله عليه و آله، از علی عليه السلام قدردانی می كردند و كثرت غنايم جنگی و اسيران و اموال دشمن كه به دست مسلمين افتاده بود را از نظر می گذراندند.  در اين حال، جبرئيل امين نازل شد و به ميمنت اين پيروزی سوره (عاديات) به رسول اكرم صلی الله عليه و آله وحی شد: والعاديات ضبحا، فالموريات قدحا، فالمغيرات صحبا، فأثرن نفعا فوسطن به جمعا…? سوگند به اسبان دونده كه نفس زنان (به سوی ميدان جهاد) پيش رفتند. و سوگند به آنها (كه بر اثر برخورد سم هايشان به سنگ های بيابان) جرقه های آتش افروختند و با دميدن صبح بر دشمن يورش بردند. و گرد و غبار به هر سو پراكنده كردند، ناگهان در ميان دشمن ظاهر شدند و…✨ اشك شوق از چشمان پيامبر صلی الله عليه و آله سرازير گشت، و در اينجا بود كه آن سخن معروف را به علی عليه السلام فرمود:(اگر نمی ترسيدم كه گروهی از امتم، مطلبی را كه مسيحيان درباره حضرت مسيح عليه السلام گفته اند، درباره تو بگويند، در حق تو سخنی می گفتم كه از هر كجا عبور كنی خاك زير پای تو را برای تبرك برگيرند!) ? بحار، ج 21، ص 72

تفسیر قطره ای قرآن

این تفسیر قران که به کوشش حجت الاسلام و المسلمین قرائتی تهیه گردیده است، شامل تفسیر کل قرآن را به صورت آیه به آیه و به صورت مختصر می باشد، ویژگی خاص این تفسیر مختصر بودن آن و قابلیت فهم و درک آن برای عموم مردم است، این تفسیر که به تفسیر قطره ای قرآن نیز معروف هست معنی و تفسیر هر یک از آیات قران را در 5-6 دقیقه بیان می کند و این امکان برای همه افراد فراهم می کند در فرصت هایی که پیش می آید با شنیدن تفسیر آیات قران و مداومت در این کار پس از مدتی یک مرتبه تفسیر کل قران را شنیده شود و به این ترتیب قران بیشتر در زندگی روزمره ما وارد شود.

1.دانلود فایل صوتی سوره فاتحه

2.دانلود فایل صوتی سوره بقره
3. دانلود تفسير سوره آل عمران
4. دانلود تفسير سوره النساء
5. دانلود تفسير سوره المائده
6. دانلود تفسير سوره الأنعام
7. دانلود تفسير سوره الأعراف
8. دانلود تفسير سوره الأنفال
9. دانلود تفسير سوره التوبه

ادامه »

سوره هود آیه 9
 وَلَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسَنَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَیَوُسٌ کَفُورٌ
واگر به انسان از جانب خود نعمتی بچشانیم، سپس آن را از او بازپس گیریم، همانا او نومید و ناسپاس خواهد بود.
نکته ها:
نه هر نعمتی نشانه ی محبّت خداست و نه گرفتن هر نعمتی، نشانه ی قهر و غضب است، بلکه چه بسا آزمایش الهی است.
انسان چون حکمت الهی و مصالح را نمی داند، زود قضاوت می کند، مأیوس می شود و کفر می ورزد.
پیام ها:
1- کامیابی های انسان تنها در حدّ چشیدن است. (اذقنا الناس…)
2- نعمت های الهی، فضل و رحمت خداست، نه استحقاق ما. (اذقنا… رحمةً)
3- اگر مدّت کامیابی انسان طول کشید، مغرور نشویم. (اذقنا… ثمّ نزعناها) («ثمّ» نشانه ی مدّتی طولانی است)
4- دادن ها و گرفتن ها به دست اوست. (اذقنا… نزعناها)
5 - گرفتن رحمت از انسان، برای او سخت است. (نزعناها) («نَزع» کشیدن همراه با سختی است)
6- انسان کم ظرفیّت است و با از دست دادن نعمتی، از رحمت گسترده ی الهی مأیوس می شود. (ثمّ نزعناها … انّه لیؤس)
7- ایمان ما به خداوند نباید وابسته به کامیابی ها وشیرینی های زندگی باشد. (نزعناها… انّه لیؤس)
8 - یأس از رحمت خداوند، مقدّمه ی کفر وناسپاسی است.**قرآن در، آیه ی 87 سوره یوسف می فرماید: (لاییأس من روح اللّه الاّ القوم الکافرون)*** (انّه لیؤسٌ کفور)

مرکز اطلاع رسانی غدیر